dinsdag 29 november 2011

Kom maar op met die sneeuw.

Mijn krans is klaar en het lijkt me duidelijk; ik hou van sneeuw. Vorig jaar lag er om deze tijd al een prachtig pak > voor mij Friesland op z'n mooist. Natuurlijk, als je te voet of met fiets,brommer, auto of wat dan ook er doorheen/overheen glibbert wordt het al rap een stuk minder, maar ik vind het zo mooi....

En omdat dit mijn blog is, mag ik dat gevaar nu, hupsakee, even terzijde schuiven (machtig he, zo'n eigen blog) en is die witte wereld wat mij betreft gewoon lekker genieten en dan  bedoel ik  "genieten van de bovenste plank."

En vandaar dus dat het deze krans voor mij is geworden. Geen kerstkrans, maar eentje die gewoon de hele winter kan blijven hangen.

En misschien, heel misschien, denken de weergoden als ze hem zien hangen: "Nou vooruit, laten we haar dat plezier nog maar eens doen."   Waarna ik hierbij iedereen die er doorheen moet ploeteren, nu alvast een welgemeend "sorry" toestuur.
Afijn, genoeg geteuterd over wel of geen sneeuwplezier. Mijn krans hangt en ik ben er blij mee.
Overigens blijft het hier vooralsnog bij mijmeren over die witte wereld; het stormt en regent hier dat het een lieve lust is. Ik ga lekker naar bed en dromen over .......

maandag 28 november 2011

Quiltweekendje bij mij thuis


Zo wat een 
geweldig weekend heb ik gehad. Vrijdagavond arriveerden Bernadette en Yvonne na een afmattende reis in hun afgeladen auto (even dacht ik dat ik het niet goed begrepen had en dat ze van plan waren om een week of twee te blijven maar nee, de dames hadden gewoon zo "het een en ander" aan quiltbenodigdheden meegenomen.) En daar moet je je dan een auto bij voorstellen die met z'n achterkant zo ongeveer over het asfalt schuurde. Afijn, na een stief half uurtje uitladen kon de pret beginnen. Eerst kwamen deze allerleukste huisjes uit de tassen tevoorschijn. Voor mij. Leuk he. Vervolgens werden er twee schattige popjes uit de tassen gevist; ook voor mij. Daarna een enorme pan pompoensoep en zo ongeveer de halve supermarkt aan heerlijke Franse kaasjes en broodjes voor die avond. 
Van mij dus geen commentaar meer op die overvolle bolide, die het erf op was komen draaien, dat begrijp je. Maar laat ik even bij het begin beginnen. Wij, Dorien en ik, hebben Bernadette en Yvonne vorig jaar tijdens het Dorry-weekend in Brabant ontmoet en contact gehouden. Omdat we een heel jaar wel wat lang vonden duren en we natuurlijk ook gewoon zin hadden in een gezellig dagje zijn we afgelopen juni een dagje bij Bernadette geweest om aan de Ocean Wave te werken. Dat was gezellig dus wat doe je dan? Dan maak je meteen weer een vervolg afspraak en dat werd dit weekendje bij mij. En om het naar de thuisfronten ook nog een beetje geloofwaardig en verteerbaar te maken moest er natuurlijk wel ook weer iets nuttigs gedaan worden. Dus tussen de onbedaarlijke lachbuien, hapjes en drankjes door, werd er ook nog heeel hard gewerkt.
Wat we gedaan hebben? Nou kijk maar eens.. van Yvonne.


Istie leuk of niet?  Nog niet helemaal klaar; er moeten hier en daar nog wat gaatjes opgevuld worden en het hartvormige piepkleine schoolbordje voor een toepasselijke tekst moet er ook nog in gehangen worden, maar niemand kan zeggen dat er niet gewerkt is. O.K., die van Bernadette, Dorien en mij waren nog lang niet zo ver, maar echt, ook wij hebben hard gewerkt. Ik laat wel alvast even de
  de zakjes van ons zien als bewijs.


En dan moet ik ook nog even Yvonne's speldenkussen laten zien. Ben ik helemaal verliefd op.



En wat te denken van deze drie flessen afwasmiddel met een schortje om? Kwamen ook nog uit die overhellende bolide samen met dit schattige lintje met sterretjesknoopjes; wat een verwennerij he?!
Zo en nu ga ik nog een paar zakjes dichtnaaien en hoop ik jullie morgen mijn eindresultaat te laten zien. Dorien en Bernadette hebben beloofd hem ook snel af te maken en een foto te sturen dus die komen ook aan. 
En vanavond vroeg naar bed want veel geslapen is er dit weekend niet. Daar hadden we echt geen tijd voor ;-))                                

woensdag 23 november 2011

Veronique Requena

Gister kreeg ik mijn langverwachte enveloppe uit Frankrijk. Ik zag het Pakkettenbusje van de postbezorger al aan komen rijden en was zelfs zo verwachtingsvol dat ik naar buiten en naar het hek ben gelopen om de grote envelop aan te pakken. En ja hoor, daar was hij...

De envelop met deze sticker. Snel naar binnen en gauw open gemaakt. De voorkant van de agenda hebben jullie vast wel al gezien op de blog van de Quilthoeve dus laat ik jullie zien wat ik zag toen ik hem opensloeg. Leuk he?
Het is een prachtige agenda met een week per twee bladzijdes; dus altijd in 1 oogopslag de hele week. En achterin nog eens 1 maand per bladzijde voor verjaardagen en/of andere gedenkwaardige dagen. Verder natuurlijk plek voor notities en adressen. Ik ben er heel blij mee. Ik had hem deze zomer al in een Frans blad gezien, maar kon hem daar niet bestellen omdat je een Frans adres moest hebben.
Maar... er zat nog meer in de enveloppe.


Een superhandige kalender om op te hangen. Daarvan laat ik jullie de binnenkant nog niet zien want dat ga ik het komende jaar doen, iedere maand een foto van die maand. Het bijzondere aan deze kalender is namelijk, dat er bij iedere maand een overheerlijk recept staat + een foto van een quiltje.


En kijk eens wat er ook bij zit > een patronenblad waar alle quiltjes op staan.

    Nog even een foto van de achterkant van de kalender met een klein voorproefje van de binnenkant. O jongens, mijn dag is goed, wat zeg ik? Mijn week is goed. En voor de liefhebbers, hier is nog veel meer te zien van Veronique en Lizzy.
www.borntoquilt.fr

Fijne dag!

maandag 21 november 2011

Bijna december

Langzaam maar zeker komen we in de stemming. Het weer buiten doet z'n uiterste best om aan de juiste sfeer mee te werken.

Nou, en dat lukt hoor..... koud, mistig. Ideale omstandigheden voor een gezellig sfeertje binnen.

Vanochtend bij het heerlijk snorrende kacheltje mijn Sint-quiltje afgemaakt.



De favoriete "Sinterti-jaas" boekjes van Anna weer tevoorschijn gehaald.





Zo, en kom nu maar op met die pepernoten, chocoladeletters, marsepein en suikerbeesten.
Ik ben er helemaal klaar voor en hoop dat jullie er net zo van genieten!


zondag 20 november 2011

Weekend

Afgelopen week kreeg ik dit pakje binnen, Beeldig he. Het engeltje heb ik zelf even voor de adressticker gehangen want we hoeven het lot niet te tarten door dat open en bloot op het internet te zetten, toch?

En dit zat er in. Mooi he. Daar moet je toch wel blij van worden.
Maar waar ik ook heel blij van word (nou ja, eigenlijk nog heel veel blijer) is dit: mijn jongste kind met mijn jongste kleinkind.
Nog niet van hemzelf maar van zijn grote broer; hijzelf moet nog een paar weekjes geduld hebben. Hij en Marrit gingen vanochtend even op de koffie bij hun kleine nichtjes en belden mij onderweg op of ik ook gezellig kwam. Lief he. En gelukkig zat het fototoestel nog in mijn tas, dus gauw dit plaatje geschoten waar Anna ook nog net op te zien is met haar Pietenpakje aan.
                                                                 
Ik tel mijn zegeningen!

dinsdag 15 november 2011

De quilt > Hij of Zij? Het antwoord.

Zojuist las ik op Sylvia's blog, dat zij zich afvroeg of een quilt nou manlijk of vrouwelijk is. Ik heb een paar jaar terug op mijn vorige blog al eens uit de doeken gedaan waarom het antwoord op die vraag volgens mij overduidelijk "manlijk" moet zijn. Hier komt hij nog een keer:
  • "Hij" wordt door ons gecreëerd
  • Wij bepalen hoe "hij" er uitziet
  • "Hij" heeft als taak ons te verwarmen en warm te houden
  • "Hij" bezorgt ons veel geluk, maar soms ook evenveel frustraties
  • Wij vertroetelen "hem" en zijn zeer zuinig op "hem"
  • Wij lopen graag met "hem" te pronken
  • "Hij" verfraait ons interieur en maakt ons blij
  • Wij houden van "hem", maar soms stoppen we "hem" liever even in de kast om (tijdelijk) plaats te maken voor een ander!
Het lijkt me duidelijk > de quilt moet wel manlijk zijn
(en voor die conclusie hadden we het  "Het groene boekje" helemaal niet nodig. Alhoewel het natuurlijk wel fijn is, dat dat boekje er ook zo over denkt.)

Fijne dag!
p.s. Boven deze liefdesbetuiging heb ik de top van een quiltje van Dorien (DS) geplaatst.

maandag 14 november 2011

Heerlijk leesvoer voor deze tijd.

Mocht je nog een blad zoeken om lekker met een
kop koffie, thee of warme chocolademelk op de
bank of in je favoriete stoel bij weg te dromen, dan
heb ik hier twee absolute aanraders. Geweldige
ideetjes voor de komende feestmaand en heerlijk
sfeertje. Ik bestelde ze bij de Quilthoeve en had zede volgende dag al in huis.   In de Jeanne d'Arc staan bijvoorbeeld gemakkelijk uitvoerbare leuke ideeën voor Kerst en in Daphne's Diary zitten o.a. schattige cadeaulabeltjes die je er zo uit kunt drukken. .
Kortom, heerlijk om jezelf mee te verwennen of misschien wil de Sint je er wel mee verblijden :-)

En nee, ik ken niemand bij de Quilthoeve, maar ik ben er heel blij

mee en wilde daarom jullie deze tip niet onthouden. In de enveloppe vond ik ook nog dit schattige kaartje met twee pepermunthartjes. Ook weer leuk om gewoon gezellig ergens neer te zetten. Ik durf geen foto's van de inhoud van de bladen te geven want ik weet niet of dat wel mag. Maar echt, het zijn heerlijke bladen om in de decemberstemming te komen.

Veel plezier vandaag!

p.s.  de stitcherietjes van gister kocht ik bij Jookies jookieshandwerken.blogspot.com

Bezig voor de Kerst

  Drie vrolijke mannetjes wilden graag bij ons aan de muur om de boel wat op te vrolijken. En ik, ook de beroerdste niet, ben dus maar gauw aan ze begonnen en kijk eens, ze zijn al weer klaar. Leuke stofjes erbij gezocht voor een randje.
Vorig jaar heb ik er ook al eentje uit deze serie gemaakt en er komt er nog eentje, maar daar moet ik nog aan beginnen.

Nu eerst het kleine Sint-quiltje van Quiltende Wilma afmaken zodat dat hangt tijdens Sinterklaasavond.

Of nee, ik ga eerst Anna gezellig naar de peuterspeelzaal brengen.


O, nog even gauw;  dit is de volgende waar ik het net over had. Heerlijk werkje voor bij de t.v.
 Leuk zijn ze he?

Veel plezier vandaag!

zondag 13 november 2011

Zonder titel

Zussen,

Op een dag zat een jonge vrouw bij haar moeder thee te drinken.
Ze spraken over het leven, het huwelijk, over de verantwoordelijkheden in het leven en de verplichtingen die volwassenheid met zich meebrengt.

De moeder roerde in de thee en zei bedachtzaam tegen haar dochter:
Vergeet je zusters niet.
Ze worden steeds belangrijker naarmate je ouder wordt.
Hoeveel je ook van je man houdt, hoeveel je ook van de
kinderen die je misschien zult krijgen zult houden,
je zult altijd je zusters nodig hebben.
Denk eraan zo af en toe met ze mee te gaan en
dingen met ze te doen.
En onthoud dat "zusters" alle vrouwen betekent.
Je vriendinnen, je dochters, je collega's en al je vrouwelijke familieleden.

Je hebt vrouwen nodig.
Zo is het met vrouwen.

Wat een grappig advies, dacht de jonge vrouw.
Ik ben een pasgetrouwde vrouw.
Mijn man en het gezin dat we zullen stichten zal zeker alles zijn dat ik nodig heb om mijn leven waardevol te maken.

Toch luisterde ze naar haar moeder.
Ze hield contact met haar zusters
en maakte ieder jaar meer vriendinnen.
Naarmate de tijd verstreek, kwam ze er langzamerhand achter dat haar moeder wist waar ze het over had.
Als door de tijd en het leven veranderingen en mysteries in een vrouw groeien zijn "zusters" de steunpilaren in haar leven.

De tijd verstrijkt
Het leven gebeurt
Afstand scheidt
Kinderen groeien op
Liefde groeit en vergaat

Geliefden overlijden
Harten breken
Ouders sterven
Loopbanen eindigen

Maar ...... zusters zijn er, tijd en afstand maken niet uit.
Een vriendin is altijd binnen bereik als je haar nodig hebt.

En als je alleen door dat eenzame dal moet gaan,
zullen vrouwen in je leven aan de rand staan om je aan te moedigen, voor je te bidden, ten gunste van je tussenbeiden te komen en je aan het eind met open armen te ontvangen.
Soms lappen ze regels aan hun laars en lopen ze naast je. Of komen ze om je eruit te tillen.
Vriendinnen, dochters, kleindochters, schoondochters, zusters, schoonzusters, moeders, grootmoeders, tantes, nichten en buurvrouwen, allemaal zegenen ze je leven.
De wereld zou niet hetzelfde zijn zonder deze verbondenheid tussen vrouwen.

Toen we dit "avontuur", genaamd vrouw-zijn begonnen,
hadden we geen idee van de ongelooflijke vreugde en verdriet dat ons te wachten zou staan.
Noch wisten we hoe we elkaar nodig zouden hebben en nog steeds nodig hebben.

Stuur dit aan alle vrouwen die je leven betekenis geven.
Ik heb dit zojuist gedaan. 

zaterdag 12 november 2011

St. Maarten

Ook hier werd gister St. Maarten gevierd. Voor Anna de eerste keer echt bewust met een op de peuterspeelzaal zelf gemaakt lampionnetje en wat duurde het lang voor het eens een keertje donker werd. Afijn, we beginnen gewoon binnen met een beetje "droogoefenen" Dat ging alvast prima. En eindelijk, eindelijk rond half zes was het donker genoeg. Eerst maar naar de buurvrouw. Oei, dat is toch wel wat eng. Gelukkig waren papa en mama mee om dicht tegen aan te gaan staan. En hoe geweldig de liedjes thuis ook gingen, dit was toch wel even andere koek! Maar na een paar deuren, had ze de smaak te pakken en zong ze trouw en vol verwachting haar liedjes. Weer thuis alles in een bakje en tjongejonge wat een feest.                                    
Ondertussen mochten Maaike en ik op Emma passen en geloof me, dat was voor ons minstens zo'n groot feest. Kijk toch eens wat een lekker hopie, drie maandjes oud alweer, nog steeds een prachtig koppie met haar, armpjes en beentjes om van te smullen, een lach die je doet smelten en grote donkere kijkertjes om in te verdrinken. Onze twee kleindochtertjes... wat heb ik die kindjes lief.  (En ja, dat grote kind, Maaike mijn dochter, ook hoor!!!)

donderdag 10 november 2011

Hollands ritje

Zo, deze jongen gaat het honk verlaten.

Vanmiddag breng ik hem naar zijn eindbestemming, waar hij een hele belangrijke taak krijgt;

Hij mag daar  namelijk ons derde kleinkindje warm gaan houden tijdens de wandelingetjes in de kinderwagen.
En me dunkt, dat je dan belangrijk bent.

Zelf vindt hij zichzelf vooral heel voornaam; 
hij is een beetje stug in de omgang.

Ik denk dat dat komt door zijn vele naadjes en het vlies waarop hij gemaakt is. Ik heb hem namelijk gemaakt op dat ruitjesvlies, dat bij "1000 rozen" gebruikt wordt om zo'n mooie krans van te maken. Ik was er niet heel erg weg van want na het vaststrijken lieten heel veel vierkantjes weer los en dus zaten sommige vierkantjes na het naaien niet goed vast. Ik heb er nog een stuk van en moet het dus nog maar eens proberen; misschien was mijn bout niet heet genoeg of was dit stukje vlies net een beetje oud. (Iemand vertelde mij dat het dan minder goed plakt)

Natuurlijk heeft zo'n belangrijke quilt een mooie bijpassende naam   gekregen 

" Hollands ritje"

Hollands, vanwege de typisch Hollandse stofje en ritje vanwege de ritjes die hij gaat maken.
Hij was er zelf ook wel tevreden mee geloof ik, want hij deed verder niet moeilijk tijdens het borduren van zijn naam. Nou zat hier ook geen vlies, dus dat zou het ook kunnen zijn, maar ik geloof liever, dat hij zelf ook blij was met de naam.

Zo klaar voor de reis.




Veel plezier vandaag en tel je zegeningen!


dinsdag 8 november 2011

Foutje!

Oh, chips, ik zie net dat ik i.p.v. een foto van Doriens quilt, een foto van die van mij er in heb gezet. (vorige schrijfseltje) Van Dorien heb ik hem helemaal niet. Die kunnen jullie zien op de blog van Joke jookieshandwerken.blogspot.com   SORRY

Dagje "Jookies", altijd een succes


Afgelopen zaterdag was het weer zover. We (Zusje Dorien en ik) mochten lekker weer een dagje naar Neede. Nou, mochten is natuurlijk niet het juiste woord want wie kan het ons verbieden, nietwaar? Maar goed, het voelde toch zo. Do was lekker bij mij blijven slapen na het quiltdagje van vrijdag. Nou ligt Neede niet bepaald bij ons om de hoek, maar we hebben het er voor over hoor> 2,5 uur rijden. Geeft niks, het is een prachtig ritje. Al snel reden we over de Veluwe en later door de Achterhoek, ook al zo mooi. Alles verkleurd en verstild; je kunt het slechter treffen op een gewone zaterdagochtend.
Maaike lief kwam hier om op te passen op deze twee doerakken.
(Vorige week op de foto gezet tijdens een heerlijke wandeling in Wijk aan zee.) Die hadden dus ook een leuke dag, want reken maar dat Maaike ze verwend heeft. Afijn, ik dwaal af. Wij gingen naar Joke jookieshandwerken.blogspot.com, Joepie. Vorig jaar hebben we bij haar een begin gemaakt aan de Scandinavian en zaterdag kwamen we weer bij elkaar om te kijken hoe ver iedereen was gekomen.


Dorien had hem bijna af en moest alleen nog de bies omzomen en toen dat gedaan was kon zij hem trots tonen.

 Die van mij  hangt al een tijdje te pronken in de kamer; meteen na de herfstvakantie opgehangen. Zie links bovenaan in dit schrijfseltje.

Janneke en Patricia bypastries.blogspot.com zijn nog niet helemaal klaar, maar al een aardig eindje op weg en hopen hem ook voor de Kerst af te hebben.

Zelf moest ik het etiket nog maken en dat heb ik dus niet gedaan; ik heb de naam van de quilt, mijn naam en het jaar gewoon achterop geborduurd. Ik heb een unie-achterkant dus dat kon prima. Kan het etiket ook niet los- en kwijtraken. Slim he? En waar ik me dan verder mee heb bezig gehouden? Nou, kletsen natuurlijk. Kortom, het was weer een reuzegezellige dag, meer dan prima verzorgd door Joke en met geweldige quiltmaatjes! Natuurlijk ook nog even lekker gesnuffeld in Jokes gezellige winkeltje en kijk wat ik meenam.. (naast de belletjes, klokjes, knoopjes, bandjes en koordjes)

Is het geen snoepie, dit vogeltje met lekker warm mutsje met oorwarmertjes?

Groetjes.

zondag 6 november 2011

Heerlijke chaos

Vrijdag kwamen mijn drie dierbare dissidentjes bij mij quilten en zoals gewoonlijk hebben de mondjes weer eens meer geproduceerd dan de vingertjes. Teun nam zijn kans waar en ging er eerst vandoor met de broodjes die in een van de tassen op een onbewaakt ogenblik op de grond waren beland. Gelukkig had ik brood en soep in huis en stuiterde dit dissidentje niet, vanwege deze brutale actie van Teun,  halverwege de dag tegen de grond van de honger. Vervolgens installeerde mijnheer zich, alsof er niets gebeurd was, prinsheerlijk op de bank. De dondersteen.

Maar vanwaar nou die chaos? Nou kijk, er is iets wat ik niet kan en dat is "de tijd, die ergens voor nodig is goed inschatten." En dat heeft dan die chaos tot gevolg. Want altijd denk ik iets nog wel even te kunnen doen voordat... (vul maar in).  Dus toen ik vrijdagochtend begon met de voorbereidingen voor het bezoek had ik de planning weer keurig in mijn hoofd, alleen kwam mijn keurig bedachte tijdspad weer op geen enkele manier overeen  met de realiteit. Allereerst deze rotzooi opruimen (Was 's nachts van de muur gedonderd. Wat ik overigens gelukkig niet gehoord heb want waarschijnlijk had ik de rest van de nacht bibberend in mijn bedje gelegen met het idee, dat er beneden allerlei enge lui door mijn huis banjerden die er beslist niet horen en die misschien Teun wel iets ergs aan gingen doen en vervolgens het misschien ook nog wel in hun hoofd zouden halen om naar boven te komen)  en kijk daar ging het al fout >  5 minuten ingeschat maar werkelijke tijd ruim een kwartier. Hierna met Teun lopen en samen op de fiets boodschappen doen > half uurtje ingeschat, werkelijkheid ruim een uur. Toen douchen en aankleden > half uurtje ingeschat, werkelijkheid ruim drie kwartier. Daarna even de swiffer over de vloer halen > 5 minuten ingeschat en klopte wel. Vervolgens koffie zetten, zelf tussendoor wat eten en  mini tartes tatins
voorbereiden en in de oven zetten > 20 minuten ingeschat, werkelijkheid 40 minuten en jawel hoor.... net toen ik de ovendeur open deed om de tartes er in te schuiven ... klop, klop  en daar waren de dames al. Gauw de tafel ontruimd en gevraag of ze een muziekje p de achtergrond gezellig zouden vinden. Uiteindelijk hebben de tartes nog ruim een kwartier op het aanrecht gestaan voordat ik er weer aan dacht ze in de over te zetten, staat de creme fraiche met gembersiroop die ik erbij wilde serveren, tot de dag van vandaag nog steeds in de koelkast en de muziek is er ook niet meer van gekomen. Afijn, koffie inschenken, drie keer heen en weer lopen, suiker, o ja, en lepeltjes gauw alvast een Friese suikerkoek uit de kast gepakt, want koffie met niks is natuurlijk echt niks en vooral errug ongezellig en o ja, thee zetten van het water dat 10 minuten geleden al kookte (dus opnieuw de waterkoker aanzetten). Een half uur later, o jeetje, de tartes staan nog in de oven (gelukkig niet aangebrand) dus tartes gepakt, gebakschoteltjes en o ja, natuurlijk, de thee. Intussen stonden de verse bloemen ook nog steeds droog in de bijkeuken. Dus tussendoor die ook gauw in een vaas gezet. En ondertussen natuurlijk klepperdeklepperdeklepklep. Gelukkig konden de dames er hartelijk en hebben we gewoon een heerlijke gezellige Bee gehad. Alleen... nee, geen foto's want natuurlijk lag het fototoestel klaar maar ben ik vergeten foto's te maken. Maar dat zal niemand verbazen.

Voor de gezelligheid op deze blog, laat ik jullie nog maar even zien, waar ik zelf mee bezig was > hartjes quilten in de rand van het quiltje voor in de kinderwagen. O, ja dat moet ik nog downloaden van de camera...

Fijne  zondag.