woensdag 2 november 2016

21 september

Nou daar komt ie dan eindelijk! (Sorry, ben een beetje ziek geweest en eigenlijk nog steeds niet fit. Maar daar gaan we het nu niet over hebben.)
21 september dus.
Na 35 jaar stapte ik voor het eerst weer in een vliegtuig.
Vroeger nooit last van vliegangst gehad maar toen ik eenmaal die drie kindertjes had werd dat toch wel even anders. En na Nine-Eleven was ik er helemáál klaar mee!
Maar nu .....
Er moest nog iets gevierd worden!
Afgelopen maart waren Wim en ik immers 40 jaar getrouwd en 3 juni ging hij na een heel lange carrière op zee met pensioen.
 Ook wel een feestje waard. Toch?
Nou heb ik altijd gezegd dat er één land was waar ik nog wel graag naar toe wilde:
Canada!
Dus heel voorzichtig begon hij in juni over een camperreis door Canada.
En toen ik niet meteen mijn beide hakken in het zand zette maar heel schoorvoetend toegaf dat dat misschien wel eens heel leuk zou kunnen zijn, dacht hij meteen: "Dit is mijn kans!"
En greep hem!
Ogenblikkelijk boekte hij de reis en kon ik niet meer terug.
(Als het had gekund had ik dat de dag voor vertrek nog gedaan hoor, écht!)
En zo stonden wij op 21 september dus op Schiphol.
Maaike bracht ons en fluisterde bij het afscheid nog even in mijn oor:
"Als jullie gaan, gaan jullie in ieder geval met z'n tweeën en wie weet hoeveel ziekte- en verpleeghuisellende jullie dan bespaard blijft.    
O.K. 't Is dan wel even k.u.t. voor ons, maar goed."
Ja, ja,  Maaike weet echt hoe je gerust te stellen ;))
Waarna ze mij een minutenlange dikke knuffel gaf en met een
 "Hup, vooruit en genieten!" 
de vertrekhal in duwde. 
Ze mocht van mij niet mee naar binnen dus zwaaien en nog eens zwaaien en nog eens zwaaien totdat Wim mij heel kordaat meenam naar de incheckbalie.
En dat was het begin van een overweldigende práchtige reis.
Het begon natuurlijk al na de douane, wat een verschil met 35 jaar geleden. 
Gelukkig is Wim een ervaren globetrotter dus ik hoefde alleen maar met hem mee te hobbelen en mijn ogen uit te kijken.
Eenmaal in het vliegtuig, prachtige plekjes bij het raam, voelde ik me redelijk snel op mijn gemak, 
Ik borduurde wat en keek wat films. we werden gruwelijk verwend door de KLM en eigenlijk  vlogen we voor ik het wist al over de Rocky mountains. Prachtig uitzicht op de besneeuwde toppen. Jammer genoeg geen foto's van genomen want ik had vantevoren niet kunnen bedenken dat ik überhaupt foto's zou dúrven nemen. Overigens had het best gekund want fototoestel plus mobiel zaten in de handbagage. Dom hè. 
In Vancouver aangekomen eerst een nacht in het hotel waar we rond drie uur 's middags incheckten.
Kamer bekeken, koffers weggezet en hup met de taxi naar het metrostation en naar het oude centrum want ik wilde de stoomklok zien.
Gelukt! Mooie, grote oude klok die draait op een heel klein stoommachientje dat je door het glas heen kunt zien. En dan komt er dus regelmatig een echte stoomwolk uit die klok. 
Ik weet niet waarom maar de gebouwen en de sfeer gaven me het gevoel of ik in Boston was. Ook nooit geweest maar waarschijnlijk door de tv.
Wat ik niet verwacht had was dat er zo ontzettend veel je herinnert aan de tijd toen Canada nog bewoond werd door enkel de Indianen.
Een winkel vol kunst gemaakt door Indianen of afstammelingen van de vroegere Indianen. 
Natuurlijk eerst even gevraagd of ik foto's mocht maken en gelukkig was dat geen enkel probleem. 
De verkoopster bedankte mij zelfs voor het feit dat ik het eerst vroeg.
Toen wist ik nog niet dat we dit soort  totempalen gedurende onze hele reis zeer regelmatig tegen zouden komen. Overigens niet te betalen hoor, zo duur.
Afijn, na een leuke wandeling terug naar het prachtige station en met de metro naar ons beginpunt en vandaar met de taxi terug naar het hotel. 
Heerlijk gegeten en "vroeg" op bed want we waren toen wel al zo'n slordige 22 uur op.
We zouden nog wel een dag of drie behoorlijk last houden van het tijdsverschil.
Wat ik trouwens ook nooit verwacht had was dat er zó veel mensen van Aziatische afkomst in Canada zouden wonen.
(daar naar toe gehaald toen de eerste spoorlijnen moesten worden aangelegd en recentelijk zijn er  nog eens honderdduizenden daar komen wonen toen Hongkong bij China ging horen)
 Echt, in de metro waren 5 van de 7 passagiers van Aziatische afkomst evenals in de stad.
om nog maar niet te spreken van de busladingen vol Aziatische toeristen.
Zo, nou dat was de eerste dag.
Morgen verder met de rest. Ja, het wordt een uitgebreid verslag want ik wil het laten printen door bloglovin zodat ik naast het fotoboek ook een mooi verslag van de reis heb. En dat deel ik graag met jullie hoor. 
Maar geloof me, er komen echt prachtige foto's aan.
 En natuurlijk ook een klein verslagje van mijn bezoekje aan een Canadese quiltwinkel.
O ja, moet me ook nog even van het hart.
Wat een bijzonder vriendelijke en behulpzame mensen wonen daar! 

Groetjes en niet vergeten ...

Tel je zegeningen.

10 opmerkingen:

Judith zei

Heerlijk Gerda, ik ga met je mee! Op FB al t een en ander gezien, maar dit is NOG leuker!!!

conny's quilts en creaties zei

Dat klinkt als een geweldige reis Gerda, ik hoop hier gauw meer te lezen.

Merian zei

Lijkt me zo'n mooi reis, geweldig.
Ooit misschien zo'n reis!!! Wie weet!
Ik zal van elk verhaal genieten doe maar lekker schrijven.

groetjes Merian

martine zei

Leuk dat je hier een verslag van je reis maakt en Vancouver is een heerlijke stad.

Rita zei

Wat super zo'n mooie reis maken en dan ons mee laten genieten met zo'n uitgebreid verslag. De opmerking van je dochter, ja dat is een doordenker, maar gelukkig zijn jullie weer veilig thuis gekomen en wie weet wat er nog allemaal komt ;)). Gr, Rita

Truus Buijgers zei

Met heel veel plezier het eerste verslag gelezen. Het bracht mooie herinneringen terug aan de reis die man en ik, ook met camper, hebben gemaakt een paar jaar geleden.

Chris zei

Oh Gerda wat een fantastische reis hebben jullie gemaakt. En wat goed dat je je over je angst hebt heen gezet. Die opmerking over "met z'n tweeen gaan" deed onze dochter ook wel,haha. Is gelukkig altijd goed gegaan. Wat zal je nu nog vol zitten met herinneringen.

Klaske zei

Catharina zit op dit moment ook in Canada voor haar studie, en zij zegt ook dat de mensen daar ontzettend vriendelijk en behulpzaam zijn. Leuk je reisbelevenis te lezen!!

Ineke zei

Het is zo geweldig, deze reis, ga heerlijk met je mee(sorry, zag nu pas dat je vele verhalen hier op je blog had geplaatst over deze reis)
Deze reis brengt me zoveel herinneringen, want wij gaan regelmatig die kant op.
Liefs, Ineke

quiltlodge gerda zei

0oooh wat geweldig dat jullie regelmatig gaan. voor ons was dit de eerste keer maar er komt zéker ook een vervolg. Wat een fantastisch land.