Van Fairmont via de Hotsprings naar Banff, zaterdag 12 mei 2018

Na het heerlijke genieten in de warme bron baden rijden we via Highway 93, langs weer de nodige bezienswaardigheden en uiteraard weer een prachtige route naar Banff.

 Even een goede raad om je remmen  te checken voordat je hier verder gaat.

huh??? 

Fijn hoor dat ze even waarschuwen maar ik krijg daar dan toch wel weer even de kriebels van.

Ik ben nu eenmaal niet zo'n held.

Maar gelukkig hikt of verschrikt Wim er niet van en dat geeft dan ook wel weer rust in dit lijf. 

 Ook nu passeren we weer hele stukken met rode en dode bomen, veroorzaakt door een torretje.

Ik vind het een akelig gezicht vooral omdat het duidelijk is dat het torretje in grote getale oprukt.

Maar goed, het schijnt ook wel weer een positief effect te hebben want het zorgt aan de andere kant ook voor vernieuwing van de bossen.  

Alleen gaat de aftakeling momenteel een stuk sneller dan de vernieuwing.

 Gelukkig is er ook meer dan genoeg moois te zien, we rijden weer langs wild stromende rivieren met prachtige plekjes voor een pauze.

Inmiddels zijn we vanuit British Columbia in Alberta beland.

 Leuk weetje: het leven wordt hier weer wat goedkoper (vooral de benzine) omdat hier een lager belastingtarief (zoiets als  onze BTW) geldt. Maf hè

De volgende foto heb ik wat vergroot zodat je goed de kaalslag onder de bomen kunt zien die veroorzaakt wordt door de torretjes. 

Het lijkt heel erg op verbrand gebied. Wat overigens ook vaak het geval is want er woeden helaas ook geregeld grote branden in de bosrijke gebieden. Daar zouden we later deze reis nog een afschuwelijk voorbeeld van zien.

 Bij Vermillion Crossing komen we deze keten tegen die bestaat uit een hele reeks afgeplatte bergtoppen, heel bijzonder

 met de toepasselijke naam Table Mountains. (en dan zijn ze in Zuid Afrika al zo trots op die éne;) )

 En dan zijn we bijna in Banff. Vlak vóór Banff zien we deze indrukwekkende knaap.

Een enorme, onwaarschijnlijk messcherpe bergwand glinsterend  in de zon.

We zijn er zó van onder de indruk dat we wel moeten stoppen.

En we zijn niet de enige!

Later kijken we vanaf ons plekje op de campsite er vanaf de andere kant tegenaan.

(Maar dat wisten we hier nog niet.)

  En dan rijden we Banff in.

Een heel gezellig, toeristisch prachtig gelegen stadje met smalle straatjes en heel veel mensen.

 We moeten er dwars doorheen om bij de campsite te komen.

Oeff, ook hier zijn we niet alleen; wat een rij!.

Er zal toch nog wel plek zijn?

Ik kneep hem echt wel even want er waren daar twee campingsites maar één van de twee was nog gesloten.

 

 Afijn, gewoon maar achteraan aangesloten en ik had me weer helemaal voor niets druk gemaakt want plaats zát.

En we kregen nog een heel mooi plekje toegewezen ook.

We blijven hier twee nachten staan zodat we de zondag kunnen gebruiken om hier wat dingen te bezichtigen. Dat bleek zéér de moeite waard maar daarover morgen meer..

Van Fairmount via de hotsprings naar Banff, zaterdag 12 mei 2018.

We rijden verder, op weg naar de Hotsprings. weer een prachtige route en lekker weertje. 

 Ik ben heel nieuwsgierig naar de Hotsprings en heb er zin in.

ze stellen niet teleur. Het is een mooi complex tussen de hoog uitstekende rotswanden.

Niet te druk, brandschoon en heerlijk warm water.

 

Ik raak gezellig aan de praat met Amerikanen en Canadezen en in de Hottub (nog een paar graden warmer en te warm voor Wim) met een ouder echtpaar die op een boot wonen en zo de hele wereld over varen. Gescheiden, kinderen gedag gezegd en nu samen alleen nog maar doen waar ze zelf zin in hebben. Tja ...

Wel een goede tip van ze gekregen; zij waren nu onderweg vanuit ergens in de V.S. op weg naar Alaska om voor een leuke prijs een nieuwe camper op te halen voor een camperverhuurbedrijf in Alaska.

Ze kregen 31 dagen de tijd om de 3000km af te leggen en het schijnt dat het bedrijf ieder jaar soortgelijke aanbiedingen aanbiedt.  Wij houden het in ons achterhoofd.

Na een paar uurtjes genieten was het tijd om door te reizen.   

We willen naar Banff in de Rocky's.  Dit stadje hebben we twee jaar overgeslagen omdat we  verschillende signalen kregen dat de campsites daar al  gesloten waren (achteraf was dat helemaal niet zo)  maar ook vanwege de flinke sneeuwbuien en ik de Icefield parc way graag achter me wilde laten met dat weer. Dit keer was het prachtig weer en wilde ik heel graag daar wat rond kijken.

Heel blij met dat besluit. Vertel ik de volgende keer uitgebreid meer over.

Van Nelson naar Fairmount, Vrijdag, 11 mei 2018

de volgende morgen besluiten we eerst nog even naar het stadje Nelson te rijden. Van verschillende kanten hoorden we dat Bakerstreet in het centrum zo leuk moest zijn. Een beetje hippie-achtig Ibiza sfeertje werd ons verteld. Nou, dat viel wel een beetje tegen. Misschien is dat hoogzomers zo maar nu in ieder geval niet.

 Je kan het slechter treffen met de ligging van je huis hè. Eigenlijk had ik ook een foto van de andere kant van de weg moeten maken want ze hadden een fenomenaal uitzicht. Zien jullie trouwens dat het huis de vorm van een schip heeft? Zou het ook een (ex)zeeman zijn?

In Nelson in die Bakerstreet liep ik wel nog tegen deze quiltwinkel aan. Mooie grote winkel maar ook hier niet de gezelligheid van onze quiltwinkels.

Ook nu weer veel sneeuw en wilde rivieren en kreekjes langs de weg.

 Niet overal trouwens.

 En ook nu op mooie plekken even gestopt voor koffie voor Wim en thee of iets anders voor mij.

 Mooie plekken te over!

11 Mei, een winters landschap maar temperaturen voor een korte broek en t-shirt

Ook nu weer metershoge en dikke "sneeuwmuren" langs de weg..

Oké, rustig aan dus. Een klein stukje verderop loopt er inderdaad een groot beest met een enorm gewei langs de weg. Helaas geen foto van, ik was te zeer onder de indruk om op tijd een foto te maken.

Inmiddels zijn we ook de tijdgrens weer gepasseerd en wéér te laat voor een foto :( 

We rijden weer dor de bergen en naderen Fairmount, passeren waarschuwingsborden voor "Wildlife", stenen en lawines.  Maar ook vallen ons de grote verschillen in woonomstandigheden weer op.

   We passeren ook de eerste echt prachtig blauwe meren; we komen in de buurt van de Rockeys.

En dan komen we aan op de volgende campsite. Volop plaats; we mogen zelf een plekje uitzoeken.

Heel mooi, uitzicht op de bergen en vlak voor ons een idyllisch meertje waar we later een heerlijke wandeling omheen maken.

 Wim sluit alles weer aan terwijl ik wat in de rondte kijk.

 Er is hier ook een warmwaterbron maar helaas  een stroomstoring waardoor het warme water niet omhoog het bad in gepompt kan worden. Jammer!
Maar gelukkig is er een stukje verderop een heel complex van warmwaterbronnen dus dat wordt een mooi uitje voor morgen. Nu dus eerst de wandeling rond het meer.

Bij terugkomst een mooie verrassing. Vlak bij onze camper lopen een paar prachtige herten. Eerlijk gezegd noem ik alles maar even herten want de precieze benaming van al die "hertachtigen" weet ik niet. Ze zijn niet echt onder de indruk van ons en we kunnen dan ook tot op redelijk dichte afstand van ze komen voordat ze ons toch te bedreigend vinden. Maar ze lopen niet gelijk helemaal weg hoor. Nee, ze lopen steeds een klein stukje verder weg om ons vervolgens weer met onverholen nieuwsgierigheid gade te slaan.

Na dit gezellige onderonsje wandelen wij naar het nabij gelegen dorpje met onwaarschijnlijk mooie villa's en een knus winkelcentrum. We eten daar wat en lopen dan in de avondschemering weer terug naar ons heerlijke plekje.

Van Penticton naar Nelson, donderdag 10 mei 2018

Van Penticton via  Grandforks naar Nelson. Het zou een gedenkwaardige rit worden,

Uiteraard weer een prachtige route. Met veel sneeuw

prachtige blauwe meren, een overstekende beer maar ook ...

vlak bij Grandfords, terwijl we van de hoogvlakte af langs de berg naar beneden naar het dorp reden, oh schrik, plotseling zakten we zo`n 30 cm naar beneden.Dan denk je eerst nog

Hé, wat was dat nou?

Maar zo'n 200 meter verderop moesten we opeens een hele hoge drempel op en realiseerden we ons dat de weg gewoon in z'n geheel een stuk naar beneden was gezakt. door al het water dat naar beneden was gekomen. Achteraf hoorden we dat hij een paar uur later was afgesloten.  Schrikken!

In het dorp zijn we maar even gestopt om bij te komen van de schrik. 

Maar ook ....

om deze even te bezoeken natuurlijk.

Midden in een woonwijk in een verbouwde garage.

En ook hier weer bijzonder vriendelijke mensen, een ouder echtpaar dat samen dit winkeltje runde en een gezellig praatje met ons maakte. Mijnheer dacht dat we uit Australië kwamen door het accent van Wim. Grappig hè.

Ik kocht uiteraard wat lapjes en kreeg van mevrouw een souveniertje mee; een naaldenmapje met de Canadese vlag er op. Oei, geen foto van op de laptop.

Overigens is mijn indruk tot nu toe wel dat onze quiltwinkeltjes een stuk gezelliger zijn ingericht en ook het fenomeen van een gezellige koffie en/of theetafel ben ik hier niet tegen gekomen.

Wel een foto van deze prachtige quilt die er hing.

Het bleek een, hoe noem je dat ook al weer, nou ja zo eentje die je alleen maar hoeft door te stikken.  En hij hing er in twee kleurstellingen. Op de foto komen de keuren niet zo mooi uit; ze waren heel fel en ik vond hem prachtig. Maar helaas, uitverkocht.

Afijn, hierna weer verder.

Overal in het dorp waren ze aan het zandzakken neerleggen

 en wij zeiden nog tegen elkaar dat ze kennelijk nog wel wat meer regen verwachtten maar even later bleek dat het understatement van de dag.

.

Vreselijk, huizen waar een meter of meer water in stond, campers met het water ver boven de ingang maar ook koeien die bijna tot aan hun nek in het water stonden. Inmiddels was de noodtoestand uitgeroepen want er werd nog veel meer water verwacht maar dat wisten wij op dat moment nog niet.

Wij zijn maar snel door gereden.

Langs woeste kreken en rivieren.

 

Behoorlijk indrukwekkend allemaal.

Gauw door naar Nelson.

Ook hier weer een prachtige campsite in het National Park.

We rijden verder over natte en glibberige wegen

Maar gelukkig wordt het gaandeweg beter en rijden we weer op schone wegen.

's Winters gaan deze regelmatig dicht maar nu staan alle versperringen gelukkig omhoog.

 En naderen we al snel ons doel.
Mooi plekje uitgezocht maar helaas geen enkele aansluiting dus teruggereden naar de ingang en naar de andere kant van de campsite bij een strandje. Maar ... veel minder mooie plekke dus toch maar weer terug. Dan maar geen aansluitingen, we hebben tenslotte alles aan boord en daar moeten we het wel een paar dagen mee kunnen uithouden.. 
Het is een mooi droog plekje in een prachtig bos,  lekker vuurtje erbij en langzaam bijkomen van een enerverend dagje!