De aanhouder wint.

Ja, toch nog maar eens geprobeerd.

de tweede separator stond op het patroon, oh ooooh.

Wat te doen?

Tóch nog maar eens geprobeerd na verschillende reacties dat het steeds gemakkelijker zou gaan.

En kijk!

Perfect!!!

Ik ben zó blij.

Tijdens het borduren van het vorige patroontje kreeg ik steeds beter door waar de steken en toeren beginnen en ophouden. 

De eerste separator laat ik wel zitten want die eerste moeilijke keer hoort er nu eenmaal ook bij en dat mag best gezien worden.

Gister kwam Mats ons gezellig  bezig houden.

Het is zo'n heerlijk kereltje en het is helemáál fijn om hem ook zo nu en dan helemaal alleen hier te hebben.

Wim haalde hem op (kon ik nog even lekker blijven liggen) en van begin tot het eind was het genieten van de bovenste plank.

Het is een klein pretlettertje dat ons moeiteloos om zijn kleine pinkjes windt.

Hier vraagt hij zich verbaasd af waarom hij eigenlijk niet de houtblokken door de kamer mag sjouwen en ze ook niet eens aan Teun mag geven.

Hij staat in zijn rompertje want zijn sweatshirt kreeg een deel van de pompoensoep die voor zijn buik bedoeld was. Zou hij gedacht hebben dat het buitenom ook kon?

We hebben boekjes gelezen en Teletubbies gekeken.

En natuurlijk haalden we samen de duplo uit de kinderkamer op en bouwde hij samen met opa een hele hoge toren.

Ho, een autootje verdwijnt onder de bank!

O, maar dat is leuk, dat doen we nog een keer en hup,

 daar verdween het autootje wederom onder de bank.

 En nóg een keer en nóg een keer en nóg een keer enz. enz.

En na een hele boel keer bleek dat toch wel wat vermoeiend en kroop hij lekker bij opa op schoot om samen even rustig foto's op opa's telefoon te bekijken.

Heerlijk hè.

Groetjes en tel je zegeningen.