zondag 25 maart 2012

Dotten weekend

Vrijdagochtend, half acht. In de hal staan twee koffers, twee weekendtassen, een beautycase, een grote quiltreistas, een tas met een slaapzak, een tas met een losse quilt, een tas met een kussen en twee tasjes met allerlei  "spul" klaar voor vertrek.
1 Koffer en 1 weekendtas van Wim, de rest van mij. 
Hij gaat drie maanden weg, ik drie dagen.
Om tien over acht zit ik in de auto met de achterbank volgestouwd en Teun in de achterbak. Ik breng hem op de weg naar Dorien langs bij het pension, waar hij heerlijk gaat spelen en ravotten met zijn soortgenootjes. Geen kennels of hokken, maar een heerlijke weide om te spelen en gewoon kussens en kleedjes in de keuken, bijkeuken en kamer om af en toe wat uit te rusten en 's avond lekker te gaan slapen.
Ik pink nog even een traantje weg want het voelde toch niet helemaal lekker om te vertrekken en door Wim uit gezwaaid te worden, terwijl hij 's middags voor drie maanden zou vertrekken. 
Tegelijkertijd heb ik enorme zin in het weekend dat voor me ligt. 
Eerst Dorien ophalen, daar mijn spullen ook naar de kofferbak verhuisd, haar spullen erbij (het past allemaal precies achterin) en op naar Tilburg, het feest kan beginnen.
 In Tilburg brengt Bram van de Tomtom ons keurig naar het winkeltje van Dorry. 
Heel klein, maar volgestouwd met stofjes, waarvan er nou werkelijk niet eentje bijzit, wat ik niet onmiddellijk in mijn tas zou willen stoppen. 
Een half uurtje later komen Bernadette en Yvonne ook naar binnen gestommeld. Nog even gezellig met Dorry en Jose bijkletsen en dan op naar het textielmusem op twee minuten lopen. Inmiddels hebben we de Begjes ook al gespot en vrolijk gedag gezwaaid. Het textielmuseum valt een beetje tegen maar gelukkig hebben ze er heerlijke thee en gebak.
En een hele leuke bank. Die kleurtjes die je ziet is de rugleuning. Hij zat overigens voor geen meter, maar  vooruit..
Na de thee op naar Loon op Zand, waar we om 18.00 uur het pand mogen betreden. 
Het is nog iets te vroeg dus in Loon op Zand eerst een gezellig terrasje en daar gaan we weer klepperdeklepperdeklepklep.
Als we in de Suikerberg aankomen zijn we bepaald niet de eersten, veel bekenden van vorig jaar, kusserdekusserdekuskus en ook veel nieuwe gezichten. Gauw de kamers opzoeken, bedjes opmaken, koffers en tassen op de bedden en snel weer naar beneden want... elke minuut telt.
Over het buffet hoef ik jullie niets meer te vertellen, dat is inmiddels wel bekend en veel getoond op diverse andere blogs. 
Ik wil er alleen maar over zeggen: "Het was weer overvloedig, verrukkelijk en heel slecht voor onze, overigens prachtige, dijen, billen en heupen."  
De foto's van (bijna) middelbare schaarsgeklede dames die 's avonds in ijzeren stapelbedjes proberen te klimmen zal ik jullie besparen. Geen fraai gezicht!

Hier nog even een foto van de bankjes van onze lieve  Belgjes (geweldig dat jullie er weer zijn!), die de nodige voorzorgsmaatregelen hebben genomen ter bescherming van de delicate billetjes ;-))


Ik ga nu maar even kort samenvatten want om nou van uur tot uur verslag te blijven doen lijkt me iets te veel van het goede.
Goed, kort samengevat dus:
Naaien, naaien, naaien (zowel op de machine als op de hand), kletsen, kletsen, kletsen, lachen, lachen, lachen, snoepen, snoepen, snoepen, drinken, drinken, drinken, eten, eten, eten, en heeeeeeeel weinig slapen. 
 Wij liggen met z'n zessen op een kamer en de eerste ochtend, net als we allemaal toch nog een beetje zijn ingedut bedenkt Wim dat hij mij eens even gezellig zal bellen om te vertellen dat hij aan boord is aan gekomen en de reis goed is verlopen. 
Heel lief en ..... 6 dames wakker. 
Geeft niks, dit weekend kunnen we veel hebben. 
Natuurlijk is er zaterdagavond weer een geweldige show and tell. Genieten, maar ik word er wel heel nederig van > wat een mooie quilts worden er weer geshowd. 
Ik laat er een paar zien, niet te veel want m'n laptopje vindt geloof ik niet dat de zondag er is om te werken en neemt er zijn gemak van bij het
laden.


Zo, kijk , zo'n collage is ook een manier. 
Zo, dat was de show and tell. Niet boos worden als die van jou er niet bij staat; niet alle foto's zijn goed gelukt. 
Na de show taait een aantal dames af naar boven, enkele ijverige dames verdwijnen weer achter de machines. 
Wij behoren daar niet toe.
We gaan aan de Irish coffee en sluiten rond half twee af met een afzakkertje in de vorm van een kruidenlikeurtje. 
Een paar uurtjes slapen en dan is het al weer zondag en de laatste dag. 
Ik maak m'n achtste blokje van de Ocean Wave. Hetgeen best een unicum genoemd mag worden als je bedenkt dat ik vorig jaar niet verder kwam dan een (jongens hoe krijg ik deze '  ' op de e's in deze tekst????) enkel zielig blok.
 Dankzij het niet aflatende geduld van Bernadette zie ik deze ochtend eindelijk de logica van de volgorde van naaien, snijden en weer aan elkaar zetten van de diverse vierkantjes en driehoekjes in. 
Tja, ruimtelijk inzicht is nooit mijn sterkste punt geweest, maar ik doe het er maar mee.
Om 13.00 uur worden we vriendelijk doch zeer beslist door Jose (weer die ' die ik niet op de e krijg) verzocht de boel zo langzamerhand weer in te pakken en ons op te maken voor de High Tea. 
Ondanks de pijn in het hart over het naderende einde is dat niet tegen dovemansoren gezegd want o, o wat ziet het weer weer heerlijk uit. Geen foto want daar beginnen jullie maar van te kwijlen en dat willen we niet boven jullie toetsenbordjes. 
Ik ga naar boven om mijn koffer, beautycase, kussen, slaapzak en quilt te pakken en zet deze alvast beneden in een halletje neer. Op mijn naaiplek ruim ik de boel op en zet naaimachine, quilttas en de tasjes met mijn (fantastische) aankopen klaar voor vertrek. (Onthoud dit want hier kom ik straks op terug!) 
En na de overheerlijke High Tea is het dan tijd om te vertrekken. 
Het gekus van vrijdagmiddag herhaalt zich, dit keer iets uitgebreider doordat er weer geweldige quiltvriendinnen bij zijn gekomen dit weekend.
Ik haal mijn spullen op uit de naaimachinezaal en sjouw alles weer naar de auto.
 Ook Dorien heeft haar spulletjes opgehaald. 
Als alles er in zit, mijn spullen alvast op de achterbank vanwege Teun die ik straks weer ophaal, merkt zij op dat ze het idee heeft dat we vorig jaar veel meer liepen te sjouwen. 
Ik denk dat het komt doordat het toen regende of doordat zij toen haar naaimachine mee had. Maar nee, dat was niet het geval aldus zusjelief. Afijn, we halen onze schouders nog eens op en rijden welgemoed het noorden weer tegemoet.
 Ik zet Dorien af, drink nog een kopje thee bij haar en ga op weg om Teun weer op te halen.
Thuis zitten Maaike en Pieter klaar met avondeten, de schatten, en ik raak niet uit verteld over het machtige weekend. 
Als ze zijn vertrokken besluit ik eerst mijn beautycase en koffer maar eens naar boven te brengen.
Ik draai me om naar de hoek waar Maaike en ik de spullen uit de auto zolang even hebben neer gezet en....
geen koffer en geen beautycase. 
Hee, zou Maaike ze al naar boven gebracht hebben? 
Eigenlijk weet ik het meteen al, ik heb ze niet in de auto gezet... ze staan nog in Loon op Zand, in het halletje samen met het kussen, de quilt en de slaapzak. Hoe suf kan je zijn???!!!
Dat wordt dus terug naar Brabant. 
Drie uur heen en drie terug.
Maaike biedt direct aan om mee te gaan als ik haar bel. 
Maar de volgende ochtend biedt Dorien aan om naar Loon op Zand te rijden, dat is voor haar ruim 1,5 uur en als ik dan naar haar toe rij, dan hoef ik in ieder geval niet het hele end. 
Hartstikke lief aangeboden natuurlijk, maar dat vind ik toch wat te gek. We besluiten samen terug te gaan en onze honden lekker mee te nemen om in het prachtige gebied achter de Suikerberg nog een lekkere wandeling te maken. 
Zo gezegd zo gedaan. 
Maaike gebeld om te zeggen dat zij gewoon rustig naar Groningen kan gaan en zelf met Teun weer in de auto gestapt, op naar Dorien en op naar de Suikerberg.
Het is prachtig weer en als we aankomen staan de spullen al klaar en vertelt de eigenaar dat er op ongeveer 10 minuten lopen een losloopgebied is, waar de honden heerlijk kunnen rennen.    
En zo lopen we even later heerlijk in het zonnetje, jassen uit, met Teun en Guus  in de prachtige Loonse en Drunense duinen. 
Het lijkt wel vakantie. 
Na 1,5 uur lang genieten van de bovenste plank besluiten we dat we nu we er toch zijn, ook nog wel zo'n overheerlijke chocoladebol tot ons kunnen nemen (dat was er het weekend bij ingeschoten.) 
Dus we rijden naar het centrum, zoeken een bankje in de zon op en werken ieder ongegeneerd een knots van een exemplaar naar binnen.

 Weliswaar noodzakelijkerwijs  gevolgd door een blikje cola om de misselijkheid weer weg te spoelen, maar dat mag de pret natuurlijk niet drukken. 
Om 17.00 uur zijn we terug in Krommenie en zijn het er roerend over eens dat het een onverwacht heerlijk dagje was. 
Ik blijf gezellig eten bij Dorien en om 21.30 uur 's avonds rol ik uitgeteld mijn bedje in.

22 opmerkingen:

Vlijtige Handjes zei

Oh jullie hebben ook al zo'n leuk weekend gehad. Wat heerlijk was het hè. Hier kun je weer even op teren. Als ik had geweten dat je naar Tilburg kwam hadden jullie bij mij een broodje kunnen eten. Jammer als je weer in de buurt bent....
Hele fijne zonnige zondag. Groetjes Anita

Corry zei

O Heerlijk Gerda, dit verhaal en ik weet precies hoe je je voelde dat alles nog in het halletje stond;)maar jullie hebben heerlijk genoten van het weekend en een toetje er boven op om je spulletjes weer te halen. Teun en zijn kameraad zullen wel tegen elkaar gezegd hebben van "ik hoop dat ze dit vaker voorkomt, hebben wij ook een uitje". Het is een pracht verhaal en hier zal nog veel om worden gelachen.
Lieve groetjes Corry

Else zei

Wat een heerlijk weekend heb je gehad, nu lekker nagenieten met het heerlijke weertje. Knuffel Else

Anoniem zei

Hoi Gerda...wat een mooi verhaal heb je er van gemaakt...
wat hebben we een fijn weekend gehad....

heel veel groetjes van Antoinette

Klaske zei

Pfff heel verhaal maar het klinkt geweldig!!
Als je de 'boven de e wilt hebben toets je hem in, direkt ook een e intoetsen en dan de volgende letter (hij zit links van de enter tenminste bij mij, het zelfde doe je bij de umlaut (")(dan even de shift gebruiken)
Werkt hetzelfde met het dakje op de u, die wil in het fries nog wel eens voorkomen ;-))
Ik hoop dat het je zo lukt, dan kun je weer één schrijven, en anders de 1 gebruiken hé?! ;-))
Nog een fijne zondag

Bernadet zei

Haha wat een verhaal hé! Het was zeker een heerlijk weekend, op naar het volgende! Hoe is met de ocean wave?
Lieve groet van Bernadet

Anoniem zei

Tjonge, ik heb genoten van je gezellige en uitgebreide verhaal... wat heb jij een leuk weekend gehad... al was het met een staartje ;)!! Ik dacht dat Wim al eerder vertrokken was... sterkte hoor meis, gelukkig dat je eerste weekend in ieder geval genoeg afleiding bood! Nou, nu lekker maar eens even bijkomen en dan weer in je 'alleen'ritme zien te komen... maar dat zal vast wel lukken! Lieve groet Lupineke

Berna zei

Wat een heerlijk weekend hebben jullie gehad. Dat is genieten met een hele grote G. Je kunt er lang op teren. En wat een hilariteit om de vergeten bagage zeg. Gelukkig dat het er nog stond. Lief dat Dorien weer met je mee wilde rijden. That's what sisters are for (als het goed is;))
Dat uitje met Sylvia is een goed plan. Alleen wanneer??? April zit barstensvol met verjaardagen en eind mei gaan we alweer (alweer ja) met vakantie. We hebben nog wel contact daarover.
Liefs!

Lida zei

Wat een gezelligheid en wat een schitterende creaties, wat heb je genoten! Groetjes
Lida

Merian zei

Hoi Gerda,
wat een verhaal en jij dacht natuurlijk, ik wil nog een dag in brabant dus laat ik me spullen maar vergeten.
hahaha, maar het was wel lekker en de duinen zijn ook heerlijk om in te wandelen.
groetjes Merian

Marloeskreatief zei

wat een schitterd verhaal,ik kan hier al van genieten ,gr marloeskreatief

sylvia zei

hallo meissie, wat heb ik hier zitten schuddebuiken van het lachen: wat een lekkere oenen zijn jullie!!!
dus je bent langs me heen gereden: oh oh, Gerda, we lopen, rijden, varen maar langs elkaar heen..........::))
wat Berna schrijft: gaat dat over mij?
zo, en nu naar bed: twee dagen jarig, vanmiddag heen en weer naar Ermelo om moeders naar huis te brengen: de koek is nu HELEMAAL op!!
dag meis, lekker dromen van zo'n heerlijk weekend.......ik krijg er helemaal een Eernewoude-gevoel van!!
Liefs, Syl

Willy zei

Jullie waren natuurlijk nog helemaal onder de indruk van al die prachtige quilts. Gelukkig hebben jullie er nog een gezellig tweede uitje van gemaakt.
Groetjes,

Yvonne aka sommeke zei

Zo heb je wel een extra staartje aan dat superleuke weekend gemaakt!
't Gaat altijd zo snel voorbij hé!
(bij mij staat die é gewoon onder de 2 bovenaan)

Chris zei

Dat was een dubbel feest voor je! Heerlijk. En wat een mooie quilts laat je zien. Schrijf je nog hoor!

Inge zei

Dit klinkt als een heel erg leuk weekend. Wat heb jij genoten en wat zul je nog lang nagenieten! Mooie quilts!

Guusje, zei

Wat heb je het mooi beschreven en wat heb je een geweldig, leuk en gezellig weekeinde gehad. Hier kun je nog heel lang van nagenieten en wat een mooie quilts heb je ook gezien.

Yvonne zei

Wat is het leuk om het weekend weer even her te beleven en vooral weer lachen om jouw verhaal van koffie etc. Wij zeggen hier dan gelijk, dat is "blondt" met dt..... Schat het was een heerlijk weekend en we gaan het snel weer over doen. Dikke knuffel.

Groetjes Yvonne

quiltlodge gerda zei
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
quiltlodge gerda zei

Hee, over blondt met dt gesproken. Ik heb helemaal geen verhaal over koffie geschreven. Tikfoutje zeker he?

Elle zei

Wat een heerlijk verhaal. Ik waande me weer even in Loon op Zand. Gelukkig heb je nu al je spulletjes weer en kun je weer verder 'waven'.
Hartelijke groetjes Elle

Yvonne zei

Oke, koffer, typfoutje, kan de beste overkomen. Hahahaha