Laatste muisje

Zo, meteen het laatste muisje er maar achteraan.

Kijk, hier “lekker” bezig met een heerlijk countrymuziekje erbij op de i-pad
Het is het muisje in de bieb.

Zij zit daar heerlijk te lezen met nog een hele stapel wachtende boeken naast zich.

Ik heb me niet helemaal aan het patroontje gehouden; de beentjes en het nekje heb ik maar weggelaten. 

Moet ik natuurlijk eigenlijk helemaal niet vertellen; dan waren ze vast door niemand gemist ;)

Ik had nog even een probleempje met het hoekje van het boek, ik kreeg het maar niet netjes.

Ik zag overal dat dit “vlaggetje” goed was maar ik kreeg het niet netjes weggewerkt. 

Tot Willie (van het vroegere Quiltgebeuren) zo lief was om in een filmpje te sturen hoe ik dat moest doen. En toen zag ik het!

Ik vouw altijd alles vantevoren om en dat moest ik nou nét niet doen.

En kijk ...

Goed hè 

Wat was (en ben) ik blij met dat filmpje!

En nu is ook dat blokje klaar en kan ik je verzekeren dat dit voorlopig écht, zéker weten het áller-állerlaatste applicatiewerkje is dat door mij met de hand ergens wordt opgezet.

Misschien als alles links weer wat soepeler “loopt” dat ik het weer eens probeer maar voorlopig ...

Hier trekt de hele boel nog een beetje maar wat dat betreft is de strijkbout mijn grote vriend.

Maar nu...

Zoals gezegd moet er echt nog een rand omheen.

Ha, ik heb een pracht oplossing!

En die kan ik hopelijk zeer binnenkort laten zien.

(Flauw hè)

Lieve allemaal, tot gauw, pas goed op jezelf en al je lievelingen en vooral:

Tel je zegeningen!

Daaaaaaag 🤗

P.s. Dank jullie wel voor alle lieve reacties, zowel hier als op FB

Jammer genoeg lukt het mij nog steeds niet om achter het kopje “beantwoorden” dat ook te doen.

Ik kan mijn antwoordreactie wel intypen maar als ik daarna op “publiceren” tik, gebeurt er niets 😡

Laatste twee kersenmuisjes blokken

Het moest er natuurlijk toch nog van komen. 

Maar eerlijk gezegd zag ik het na het gevecht bij het vorige blok helemaal niet meer zitten.

Maar ja, de quilt was toch echt nog niet lang genoeg!

Pfffff, getverderrie.

Dus eerst een poosje de hele boel aan de kant gegooid om na te denken en toen kwam ik ook nog in een periode van lichamelijke achteruitgang terecht, wat een teleurstelling.

Het werd me allemaal even te veel.

Maar ... gelukkig was daar mijn eigen lieve lieveling die mij met ongelooflijk veel geduld en liefde weer op de been hielp 🥰 ❤️😍

En op een dag trokken we de map met kersenmuisjepatronen weer tevoorschijn, zochten samen een patroontje uit waarvan we dachten dat het misschien net iets minder ienemienerig kleine stukjes bevatte en hup ....  weer aan de slag.

Oh ja, we zochten ook nog samen de stofjes uit want ik kreeg het gewoon allemaal niet op een rijtje.

Wat een gedonder hè

Maar goed, het volgende blokje dus.
Het werd het muisje in haar tentje, een schatje.

 Gelukt!
Vreselijk zitten hannesen met het muisje en de kersjes
(er is er ook niet één mooi rond geworden maar WHO CARES?)
En toe weer de randen met de blokjes er omheen. Dat kost me wonderlijk genoeg geen enkele moeite.
Die vierkantjes netjes over het potloodstreepje op de achterkant met de hand aan elkaar naaien gaat prima, werkt zelfs heel ontspannend. Niet te lang achter elkaar maar dat geeft niet.
En, wat een geluk, het werd weer mooi weer en dus zat ik prinsheerlijk buiten aan het water met de grazende koetjes aan de overkant (Die niet altijd zo dichtbij staan hoor) weer mijn steekjes te zetten.

En  zie hier. ...

En kijk eens wat een leuk tafeltje er hier bij mij op de steiger staat!

Leuk he!

Helaas niet van mij hoor maar van de verhuurster van dit huis.

 (Misschien vraag ik haar nog wel of we het over kunnen nemen. Vindt Wim niet zo’n goed idee. Ik denk omdat het werkelijk niet te tillen is, zo zwaar 🙃)

Oh ja, ook nog heel leuk nieuws > volgende week is de overdracht van ons eigen 

Heerlijke nieuwe huis!!!!

maar goed, daarover weer later.

Inmiddels had ik de reeds gemaakte blokken ook aan elkaar gezet en besloten dat er toch echt nog eentje bij moest na deze omdat ik dan twee rijen blokken zou hebben en dan voor de rand om hem op breedte te krijgen iets anders zou verzinnen. Compleet met de blokjesranden was hij op dat moment

 80 cm breed dus nog niet breed genoeg en 1.60 lang dus ook niet lang genoeg.

Maar goed, eerst moest er dus nog een kersenmuisje bij komen.

En ook dat is er gekomen maar daar vertel ik morgen weer over.

Lieve allemaal, ik hoop dat jullie gezond blijven, 

Tel je zegeningen en wie weet, tot morgen.

Daaaaaaaag

Bloed, zweet en tranen ...

Nou, ook het derde kersenmuisje staat juichend bij haarvriendinnetjes op de taart  😃

Het is me gelukt maar wel letterlijk met bloed, zweet en tranen.
🤪

Bloed, van alle keren dat ik in mijn hand of een van mijn vingers prikte of zelfs knipte.

Zweet, van de inspanning om het netjes te krijgen.

En tranen, van frustratie

als het niet wilde lukken.😤

Gelukkig kwam het allemaal goed en Roosje en ik zijn er helemaal blij mee dus het was het allemaal weer waard.

Maar ik weet nu even niet wanneer ik aan het volgende blok begin hoor😫

Haha hoor haar, wedden dat ik me toch weer niet kan bedwingen komende week?

Groetjes en 

Tel je zegeningen!

P.s. Lieve allemaal, ik vind het heerlijk om jullie reacties te lezen!
Maar helaas lukt het me niet om ze te beantwoorden; mijn antwoorden worden gewoon niet gepubliceerd 😡
Als iemand de oplossing hier voor weet dan hoor ik dat héél héél graag!

LIEFFFF

Nou ze konden dus niet naar ons toekomen maar gisteravond om 20.00 uur ging de bel.

Mijn eerste reactie was “Laat maar bellen”, we doen voorzichtig.

Gelukkig dacht Wim daar anders over want kijk eens wat er gebracht werd...

 Van de kinderen en de heerlijkheidjes.

Lief hè 

En nu ga ik al mijn moed bij elkaar rapen en het nog eens proberen met het appliceren.

Wish me luck!😄

en

Tel je zegeningen.

Bijzondere dag!

Vandaag zijn wij 44 jaar getrouwd 🥰

Een feestelijke dag dus.🥳

Alleen ......

er mag dus niemand op bezoek komen.

Dat is een hele rare gewaarwording want we hebben het nog nooit zomaar voorbij laten gaan.

Dat doen we nu ook niet, Wim heeft vanochtend voor heerlijk gebak gezorgd. 

En dat hebben we heerlijk met z’n tweetjes op gepeuzeld.

De kinderen en allerlei andere lieverds appen met felicitaties.

Maar toch mis je wat ...

Afijn, wat doe je dan op zo’n dag?

Nou, even lekker gefietst in het zonnetje naar ons nieuwe huis en een klein beetje geborduurd  én geprobeerd wat te appliceren.

Ik had op Facebook een berichtje gelezen over de hartjes waarin een mevrouw een manier liet zien die ik nog nooit geprobeerd had.

“Hee,” dacht ik, “dat is nu misschien wel een goede manier voor mij.”

Vol goede moed begonnen.

Eerst op het speciale papier het patroontje over getrokken en toen dit op de goede kant van de stof gespeld en op de lijntjes doorgestikt.

Daarna met een klein stukje zoom uitknippen.

En dan het papier binnenin wegknippen.

Vervolgens de hoekjes inknippen en dan hoef je het alleen nog maar even binnenstebuiten te keren.

En toen ging het helemaal mis.

Daar heb je echt twee goede handen voor nodig; ik kreeg het niet voor elkaar.

Vreselijk geprutst waarna mijn hersens zo gefrustreerd raakten dat zij heel boos met mijn linker arm en hand aan de gang gingen.

Die vervolgens helemaal niet meer deden wat ik wilde en AU!!!!

Bij overprikkeling van mijn hersenen geven zij hele nare pijnsensaties naar mijn arm en hand af.

Om een lang verhaal kort te maken; ik heb de hele boel weer aan de kant gemieterd.

Maar ...

morgen probeer ik het opnieuw.

En dan weer op de mij bekende oude manier.

Wordt vervolgd :)

Tel je zegeningen!

P.s. Gister waren Maaike en Pieter nog even op bezoek.

Zij op stoelen in de tuin en wij 5 meter verderop op stoelen binnen achter de open tuindeuren.

😱

P.s. p.s. ik probeer te antwoorden op jullie reacties maar het lukt jammer genoeg niet.

Raadsel opgelost!

Gelukkig, het raadsel is opgelost!

Yvonne, je bent een ongelofelijk lieve schat 😘😘😘

Nogmaals heel heel hartelijk dank voor deze over de top lieve verrassing!

En kijk eens wie er vanmorgen voor ons raam stonden te zwaaien om ons even gedag te zeggen?

Jawel, Koen en Marrit met drie van onze heerlijkheidjes!

Zo lief!

Maar ooooh wat moeilijk om je dan te beheersen en niet naar buiten te rennen voor een knuffel.

Toch maar even de deur open gedaan voor iets lekkers maar wel op veilige afstand gebleven.

MOEILIJK!

Helemaal toen Juul ook nog zei dat ze zo graag even wilde knuffelen.

We hebben het niet gedaan.

Wel heel veel handkussen de lucht in gestuurd en daar moeten we het voorlopig maar even mee doen.

En natuurlijk Skypen met alle kinderen en heerlijkheidjes, wat een geluk dat dat er is.

Zo, en nu weer even een half uurtje borduren.

Goed opletten dat de stof niet dubbel zit (want dat voel ik namelijk niet ) lastig, maar het lukt!

Ik heb me heel hard voorgenomen om binnenkort ook het appliceren weer te gaan proberen.

Lekker.

Vandaag hier een lekker zonnetje maar wel een koude wind, jammer.

We zijn echt aan de lente toe hè.

De tuin laat al duidelijk zien dat het er echt aan zit te komen.

Oh en vergeet ik bijna het goede nieuws van vandaag:

De eigenaar van ons nieuwe huis verhuist op 19 mei dus ook onze verhuizing zit er aan te komen!

Er hoeven gelukkig geen grote verbouwingen plaatst te vinden; vloerverwarming aan laten leggen, nieuwe PVC vloeren beneden en laminaat boven en een nieuwe keuken.

De rest kan allemaal als we er al wonen. Hopelijk eind juni begin juli.

Zo’n zin in!

 En nu natuurlijk hopen dat Corona geen roet in het eten gooit.😩

Zo, dat was het weer voor vandaag.

Ik zou zeggen, pas goed op jezelf en op iedereen die je lief is en als je veel vrije tijd hebt stort je lekker vol op onze hobby en vooral

Tel je zegeningen!

😘

En meteen nog eentje

Nou, dat is een tijd geleden zeg.  Het vorige berichtje is al van november en had ik wel al geschreven maar nog niet geplaatst omdat ook het werken op laptop en I pad niet echt lekker ging. En ik in een behoorlijke dip raakte. Mijn linker hand en arm liggen nog steeds behoorlijk dwars ook al kan ik er gelukkig wel weer het een en ander mee. Alleen het appliceren is nog behoorlijk lastig en heb ik tot nu toe niet meer gedaan. Het is nog te moeilijk om kleine lapjes op hun plaats te houden en tegelijkertijd de liefst onzichtbare steekjes te maken om ze vast te zetten. Ik borduur af en toe wat op een hele grote lap én dankzij de bemoedigende en altijd lieve berichtjes van Willie (Aalders) heb ik een quilt op de machine gemaakt. En ik kan jullie wel vertellen dat ik nog nooit zo blij met en trots op een quilt ben geweest. Kijk maar eens, niks ingewikkelds maar boy oh boy wat ben ik er blij mee!

Helemaal mijn stijl.

En dankzij mijn heerlijke machine deze mooie quiltsteken om hem door te pitten.

Het enige wat ik met de hand heb gedaan was het tegenzomen van de bies.

En dat deed ik lekker op mijn gemak tijdens een heerlijk weekje op Terschelling.

Ik heb over deze quilt ongeveer drie keer zo lang gedaan als eerst maar de voldoening dat het weer gelukt is maakt dat helemaal goed.

Waarvoor nogmaals mijn grote dank naar Willie, zij gaf me het zetje om het gewoon te proberen.

Dank je wel lieve schat!😘

En nu, over grote schatten gesproken! 

Krijg ik vanmorgen zomaar zo’n prachtige Lockdown Survival Kit van de House of quilts door de postbode aangereikt.

Niet besteld, dus meteen een appje gestuurd of dat wel klopte.

En wat denk je? Is besteld door een anonieme lieverd die mij er mee wilde verrassen en Janine mag niet zeggen wie dat is.

Allemachtig, ik ben er helemaal beduusd van!!! 

Maar ........... ik wil natuurlijk wel diegene helemaal hartstikke uitbundig bedanken!!!!!!!

En dat kan ik nu niet. 😢😢😢😢

Dit is erger dan die Valentijnskaart van een onbekende Valentijn die ik op mijn 16e kreeg 🙃

Dus nu doe ik het maar op deze manier:

Lieve, lieve, lieve onbekende schenker, je hebt geen idee hoe blij ik met deze verrassing ben en ik vind het vreselijk dat ik je niet persoonblijk kan bedanken maar met dit berichtje richt ik me wel rechtstreeks tot jou!

❤️❤️❤️😘😘😘Héél, héél hartelijk bedankt voor deze fantástische verrassing!!!!! 😘😘😘❤️❤️❤️

En nu maar hopen dat zij dit leest!

Jammer genoeg kan ik hier geen foto van het pakket bij zetten want het is een verrassingspakket van The House of Quilts en ik wil de verrassing natuurlijk niet verpesten voor anderen.

Lieve allemaal, ik hoop dat het met jullie allemaal goed gaat! 

Pas goed op jezelf en je dierbaren in deze rare tijd.

En... ik heb de smaak weer te pakken en het typen lukt weer redelijk dus ik hoop snel weer een berichtje te plaatsen!

En dit blijft natuurlijk altijd het zelfde:

Tel je zegeningen!

Joehoe, daar ben ik weer!.

Nou, het heeft even geduurd

Dat komt zo, de TIA bleek toch weer een infarct te zijn en gaf opnieuw hele vervelende klachten.

Inmiddels kan ik gelukkig wel weer een beetje borduren (al gaat het wel afgrijselijk langzaam 😩).

Ik ben maar weer eens verder gegaan met mijn randjes. 

Die van 2014 wel te verstaan 😱.

Komen die ook nog eens af 😂

Het appliqueren gaat jammer genoeg nog niet, dus de muisjes voor Roosje moeten nog even geduld hebben. We zullen maar zeggen: “die doen een winterslaapje.”

En verder?

Nou, niet zo heel veel eigenlijk.

Kinderen en heerlijkheidjes komen gelukkig heel vaak eventjes langs.

En er komt zo nu en dan een heerlijkheidje lekker een nachtje logeren!

De laatste was Emma Sofie en wat was het weer genieten.