donderdag 16 maart 2017

Clearwater

Clearwater

En via Kamloops de zelfde dag door naar Clear Water Creek.
het was weer bepaald geen vervelende reis.
Langs wilde rivieren en prachtige begroeide rotsformaties.
Waarschuwingsborden voor brand.
Maar ook deze.
Onderweg op een mooi plekje even een pauze.
En uiteindelijk op de vrijwel lege campground "Dutch Lake" een prachtig plekje met fantastisch uitzicht over het meer.
Zo leeg bleef het overigens niet hoor. Tegen de avond kregen we gezelschap van nog een tiental andere campers.
De meeste bleken bevolkt door Nederlanders die ongeveer dezelfde reis als wij maakten van Vancouver naar Calcary maar ook van Calgary naar Vancouver. Dat was wel even leuk om ervaringen en tips uit te wisselen en zo raakten we voor het eerst aan de praat met Joyce en Peter.
Inmiddels zijn dat dierbare vrienden van ons geworden maar dat terzijde.
Na te zijn gesetteld, even wat boodschappen doen.
Is dit nou niet echt een winkel zoals je die in Canada verwacht?
En tanken; dat is ook leuk met zo'n enorme camper.
220 liter per keer!
Toen we terug kwamen eerst even lekker wat gedronken en toen naar het restaurant.
Wij zijn echte strand- en zeeliefhebbers en zitten graag op het strand tijdens de zonsondergang.
Maar kijk hier nou toch weer eens, dat is toch minstens zo mooi?
De weerspiegeling in het water was weergaloos mooi.
Ik blééf klikken.



En zelfs vanuit het restaurant kon ik het niet laten.



We hadden goede recensies gelezen over het restaurant op de campground en bij aankomst meteen een tafel besproken dus we konden lekker op ons gemakkie er heen lopen ondertussen genietend van het fantastische zicht op het meer.
Bij binnenkomst werden we door deze snuiter verwelkomd. Ik hou daar niet zo, van maar ja ...


En het eten was inderdaad buitengewoon smakelijk. Jammer genoeg dacht ik er te laat aan om foto's te maken maar neem van mij aan dat het niet alleen fantastisch smaakte maar dat het ook nog eens heel aantrekkelijk opgediend werd.
Hier is mijn bord jammer genoeg al half leeg. 
Eigenlijk zouden we de volgende dag weer verder gaan maar we besloten ter plekke voor de volgende avond weer een tafel te bespreken en dus een dagje over te blijven.
Dit dessert is trouwens van de tweede avond; de eerste avond helaas geen foto gemaakt.
Die kreeg ik niet op dus die ging halverwege terug naar de keuken.
Deze keer vertelde ik de serveerster echter dat ik hem niet helemaal op at maar dat dat beslist niet aan het dessert lag, het was gewoon te veel.
En onmiddellijk verdween zij naar de keuken en kwam terug met een doosje.
Ik mocht hem gewoon mee nemen!
Oooooh, had ik dat de eerste dag maar geweten ;) !
De volgende dag stonden er drie geweldige watervallen op het programma.
Daar over de volgende keer weer meer.

maandag 6 maart 2017

Eindelijk een quiltwinkel ...

De volgende morgen op ons gemak weer opgestaan en het adres van Katja's Quiltshop in de TomTom gezet.
Het was niet zo heel ver dus ik zou alle tijd hebben om daar rond te neuzen, wat een heerlijk vooruitzicht.
Bram van de TomTom wees ons feilloos de weg alleen op het eind was het even zoeken. De winkel bleek zich op een industrieterreintje te bevinden zonder straatnamen maar gelukkig hadden we onze mond bij ons en konden we het dus even aan een voorbijganger vragen.
En ja hoor, gevonden. Ik meteen uit de camper gesprongen en aan Wim over gelaten om een parkeerplekje te vinden.
Katja's bleek te huizen in een mooie ruime winkel. En tot mijn verbazing géén Mille Fiori aan de wand.
Was waarschijnlijk op tournee ;)
maar genoeg ander moois te zien hoor!
Katja zelf was ook niet aanwezig, Zij had juist die dag een vrije dag maar dat werd ruimschoots goed gemaakt door twee uiterst vriendelijke medewerksters. Waarvan eentje (uiteraard) van Nederlandse afkomst en zij heeft zelfs een broer in Amsterdam wonen maar zelf was zij er nog nooit geweest. Afijn, een gezellig praatje is dan snel gemaakt.
En natuurlijk moesten er wat lapjes mee genomen worden.
Zie hier de buit:
Allemaal voor de Green tea and Sweet beans. Het centimetertje (oranje) kreeg ik er als cadeautje bij.
Na een half uurtje kwam ik blij weer naar buiten. Natuurlijk nog even een foto vóór de winkel gemaakt 
en toen op naar ons volgende doel, Dutch Lake  Campground. 
Ja, je raadt het al, Nederlandse eigenaar.
 Maar niet heus, die had de boel inmiddels verkocht bleek later.

zondag 5 maart 2017

Kamloops (dachten we)

Van Whistler dus richting Kamloops. En dus richting de Quiltshop van Katja.
Zij is de ontwerpster van een Mille Fiori die  door een enthousiaste groep bij Marlies in "De Quiltmuis" te Oosthuizen wordt gemaakt.
Maar goed, we waren er nog niet.
We zouden via Lilouet rijden, ongeveer 400 km. Maar o wee, onderweg kwamen we regelmatig borden tegen die ons waarschuwden voor een afgesloten weg voorbij Liliouet. Mmmmm, wat zullen we doen?
Gewoon doorrijden maar en dan zien we ter plekke wel hoe erg het is en wat de mogelijkheden zijn.
In Lilouet even getankt en meteen gevraagd wat er precies aan de hand was.
OEFFFF, de weg is afgesloten omdat hij vlak na Lilouet door erosie gewoon in de rivier was gestort.
Maar niet getreurd hoor, "Er is een prima omleiding." 
Okay, geen probleem dus.
Maar wat blijkt? 
Die omleiding is wel even ruim 250 km om, dus in plaats van nog 100 km moesten we nog ruim 350 km. 
Voor de locals geen enkel probleem; zij moeten voor hun grote boodschappen ook naar Kamloops en dat was nu heen en terug dus ruim 700 km in plaats van 200.
Daar zou hier iedereen compleet van ondersteboven zijn maar daar halen de mensen slechts hun schouders op; het is niet anders.
Afijn, wij hadden vakantie dus ook wij haalden onze schouders op en gingen vrolijk op weg.
Wat een prachtige route met weer een compleet ander landschap.  Maarrrr ...... al snel bleek ook deze weg niet helemaal meer in top conditie.
Een paar keer werden we tegen gehouden door een mijnheertje met een stopbordje en moesten we wachten tot er weer een rijtje tegenliggers gepasseerd was voordat wij verder mochten. Wat bleek ...?
Ook deze weg was hier en daar afgebrokkeld en gedeeltelijk in de meters lager gelegen rivier gestort. 
Redelijk bizar.
Maar langs deze weg kwamen we ook de eerste boerderijen van (ex) Nederlanders tegen. Je haalt ze er direct uit.
Keurig erf én wat vooral opviel waren de mooie tuinen om het woonhuis. Van die tuinen heb ik geen foto's maar hier zie je wel een keurig stukje veeboerderij in bedrijf.
Inmiddels reden we dus in een compleet ander landschap. Grauwe bergen aan de ene kant en een meanderende rivier aan de andere kant met daarnaast prachtige grijze bergen met donkere sparren.

 En ik hoefde alleen maar om me heen te kijken en te genieten terwijl Wim achter het stuur genoot.
Het was een rustige weg met af en toe zo'n prachtige truck als tegenligger.
Toen we ongeveer op de helft van onze omweg waren zijn we gaan kijken naar een plekje om een nachtje te blijven staan.
Hoewel je in Canada buiten de Nationale parken (bijna) overal mag gaan staan kozen wij er toch voor om een campground op te zoeken.
We vonden een kleine, bijna lege, in Cache Creek. Bijzonder vriendelijke eigenaresse en een ruime plek.
Natuurlijk weer een wandeling gemaakt. Dit keer geen bossen, watervallen en beren maar met heel veel ruimte om ons heen.
Heerlijk in het avondzonnetje genieten van de stilte.


In deze paal waren allerlei penningen geslagen; geen idee waarvan. We vermoeden van keurigsinstanties.
Met in de verte een dromerig dorpje.
De volgende dag verder richting Kamloops.