zondag 16 juli 2017

Jasper

Na de prachtige riviersafari dus op naar Jasper.
Uiteraard weer een prachtige tocht waar we weer volop van hebben genoten.
Een impressie:
Kilometerslange (létterlijk!) treinen met enorme locomotieven ervoor.




 Prachtige rivieren en meren.
Imposante bergtoppen, soms in z'n geheel zichtbaar en soms half verscholen in de wolken.
En ergens onderweg passeerden we de tijdgrens.
Een groot bord langs de kant van de weg met daarop de mededeling dat je je horloge een uur vooruit met zetten omdat het na dat bord opeens een uur later is. Heel bizar vond ik dat. Jammer dat ik er niet op voorbereid was; volgende keer zit ik klaar met mijn fototoestel! 
Vóór we aankwamen in Jasper passeerden we ook een soort grenspoortje waar tol moest worden betaald maar we hadden gelukkig op Vancouver Island al een kaart gekocht voor alle National Parcs en dat bleek een stuk voordeliger.

Ook passeerden we op deze weg de grens tussen British Columbia en Alberta. In Alberta gelden andere V.A.T. (Value Added Tax, vergelijkbaar met onze B.T.W.) regels dan in B.Columbia dus dat was wel even handig om te weten.  Gek hè, één land waar de BTW per provincie"verschilt.
 Afijn, we waren ervan op de hoogte dus wat dat betreft geen verrassing. In Alberta was het overigens lager dus we gingen er alleen maar op vooruit :)
Waar ons wél een verrassing (twéé zelfs) wachtte was bij aankomst op de campground voor de volgende twee nachten.
Direct bij aankomst al een groot bord met een waarschuwing voor Elks , een groot soort herten, op het terrein met het advies om er voor te zorgen dat je je in ieder geval nóóit tussen een mannetje en zijn vrouwtje(s) bevond.
Oeff, daar schrik ik dan toch wel een beetje van; op het terrein nota bene.
En jawel hoor, meteen na de eerste bocht zagen we ze al staan.
 Twee behoorlijke jongens die het al snel flink met elkaar aan de stok hadden.
 Hier leek het nog wel te boteren tussen de twee.
 Hee, wat doe jij hier?
Maar meteen daarop was alle vriendschappelijkheid verdwenen en moest er uitgemaakt worden wie hier nou eigenlijk de baas was. 
En dat gaat er dus best wel ruig aan toe; wij konden in de camper (met alle ramen potdicht!) het luide gekletter van de geweien horen.
En je wilt het niet geloven maar vóór ons stopte een auto en ging een man vanachter zijn geopende deur foto's staan maken. Hoe dom kan je zijn; hier werd nou juist zo voor gewaarschuwd!
Na een poosje konden we verder rijden en zochten ons plekje op. Prachtig ruime plek weer , lekker veel privacy en met hout er bij voor het kampvuurtje van die avond. Wat overigens niet zou lukken want het hout bleek drijfnat.
Nadat we ons hadden geïnstalleerd wilden we even in de rondte gaan kijken. 
Ik echt heel voorzichtig en schichtig om me heen kijkend want we hadden inmiddels ook twee groepen wijfjes Elks vlakbij onze camper gezien en ik had de waarschuwing over je positie m.b.t. wijfjes en mannetjes stevig ter harte genomen. 
Gelukkig geen mannetje te zien maar wie zag ik tussen de bomen door wél lopen?
Ja juist, Joyce en Peter. En op het zelfde moment zagen zij ons ook. Stom toeval.
Afijn om een lang verhaal kort te maken, we hebben die avond gezellig wat met elkaar gedronken en de afspraak gemaakt de volgende dag gezamenlijk Jasper te bezoeken.
En dat was best wel bijzonder want zoals geloof ik al gezegd, wij zijn meestal behoorlijk op ons zelf tijdens vakanties en dat zelfde geldt voor Joyce en Peter.
De volgende dag zijn we vroeg opgestaan want er stonden twee bezoeken in de planning.
Eerst wilden we met de Jasper Skytram de berg op en daarna het dorpje Jasper bezoeken.
Bij de Skytram was het gelukkig nog niet druk dus we konden meteen omhoog. En dat was écht hoog wederom een grensverleggend moment voor mij..
Maar wat was het de moeite waard!
 Het ging van hoog ..
 Naar hoger ...
 Hoogst.
Het aankomststationnetje boven.
 Met prachtige uitzichten, links..
 rechts ..
 nou ja, waar je maar keek.
 ENG!!!
En Peter er ook nog even bij.
 Als we vallen, vallen we samen en kunnen Joyce en Gerda elkaar troosten. ;(
Koud hè mannen?!



 Op weg naar de top.
Angstvallig hou ik Wim bij z'n jas vast.
 De mannen lopen nog even verder; ze willen naar de andere kant van de top. Maar al snel wordt het pad echt onbegaanbaar en komen ze tot onze opluchting weer terug.

 We hadden een leuk gesprek met een jong canadees echtpaar. Zij was van Nederlandse afkomst en vertelde dat haar oma nu in een bejaardenhuis werd verzorgd maar nu helemaal teruggevallen was naar de Nederlandse taal. Helaas spraken zij dat niet en oma kan dus met bijna niemand meer communiceren aangezien er ook in het tehuis geen Nederlands sprekende verzorging of andere bewoonsters waren. Hoe triest is dat?
Het was een leuk gesprek waarin zij ons ook nog vroegen of Nederlandse gezinnen nog steeds uit vader, moeder en minstens 8 á 9 kinderen bestaan. We hebben ze maar snel uit de droom geholpen. 

 AU!!  Kramp!
 Joyce en Peter.
Joyce en Gerda; 
 De "lamme helpt de blinde."

 Nog even lekker doorwarmen in het restaurant.
 Alvorens we ons weer naar beneden lieten vervoeren door de Skytram
 Beneden in Jasper "even" wachten op weer zo'n ellenlange trein van meer dan tweehonderd wagons
en toen gezellig het stadje in. 
We wilden het museum van de Canadese politie bezoeken maar helaas, dat was er dus helemaal niet.
Wél een prachtige oude locomotief,
en 
 
en  een indrukwekkende totempaal,
In een souvenirwinkeltje kopen Joyce en ik ieder een schattig flesje met een likeurachtig drankje er in en brengen de verkoper in grote verwarring door hem te vragen hoeveel procent het drankje bevat. 
Het blijkt gewone siroop te zijn. 
Eenmaal terug op de campground worden we verwelkomd door deze schat die rustig staat te grazen naast onze camper. 
We spreken met Joyce en Peter af dat we de volgende dag ieder in ons eigen tempo 
de Icefields  Parcway op gaan,  op naar ons volgende reisdoel; 
het Columbia Icefield.

6 opmerkingen:

Floor zei

Prachtig! Wat maken jullie toch een mooie lange reis. Wat een vergezichten, dat is op de foto al mooi, maar haalt het natuurlijk niet bij hoe jullie het zien en beleven.

Ineke zei

Zo bekend terrein voor ons, de laatste foto's boven op de berg in Jasper is ook met sneeuw, is nu mijn profielfoto momenteel van Facebook.
Heerlijk verhaal, gezellig!

Judith zei

Geerlijk lezen weer!

quiltmarjanneke zei

Wat een prachtige reis, en daar mogen wij van meegenieten! Ik hoop hem ooit zelf nog eens te maken!

Karen Baking Soda zei

Oh wat heerlijk om mee te mogen kijken en lezen! Herinneringen van 22 jaar geleden, wij trokken toen in een grote camper rond door dit gebied met oudste van net 1, en mijn ouders. Hij heeft in Jasper zijn eerste stapjes gezet! (En was diep in slaap op de gletsjer bij Columbia icefields) 😄

Merian zei

Wat een heerlijk verhaal, lijkt me zo gaaf.
Mooie foto's, wat hebben jullie een mooie reis gemaakt!
groetjes Merian