Juultje

Afgelopen vrijdagochtend. Ik ben vroeg opgestaan want vandaag is een belangrijke dag. 

Als ik net het laatste stukje stofzuig,

 TOETTOETTOETTERDETOET!!!!   

Daar zijn ze. Koen, Marrit en Juultje. 

De auto draait het erf op, 

Teun gaat als een gek te keer en ik struikel bijna over mijn eigen voeten om maar zo snel mogelijk buiten te zijn.

 De auto wordt uitgeladen en daarna drinken we koffie en eten een taartje want het is een feestelijke dag; Juultje komt voor de allereerste keer een nachtje logeren! 

Na een uurtje vertrekken Koen en Marrit toch wel een beetje onwennig/verdrietig; het is natuurlijk ook niet niks, je kindje voor de eerste keer een dag, een nacht en nog een dag achterlaten.

 Ook al heb je nog zo'n leuke bestemming voor die dagen. 

Het voelt heel onwennig en raar vertrouwt Marrit later op de boot haar vrienden op Facebook toe. 

Afijn, papa en mama weg en Juultje wordt wakker. 

Ze huilt een beetje en ik loop wat heen en weer met haar; het helpt niet dus hup, lekker in de wagen en maar een stukje wandelen. 

Ik ben nog niet bij de garage of ze slaapt al. 

Terug naar de voordeur, ik laat haar lekker buiten staan en ga er zelf met een heel dik vest aan en een quiltwerkje naast zitten. 

Ze slaapt lekker door.

Als ik even later naar binnen loop voor een kopje thee neemt Teun de wacht over. 

(Geweldig zo'n hond hè. Ze zeggen dat het in de genen van de Drentsche Patrijs zit om op de kinderen te passen. Nou, die eigenschap is bij Teun goed vertegenwoordigd. Ook bij Anna en Emma is hij altijd in de buurt als ze hier zijn. En de dag na onze oppasdaagjes ligt hij altijd de hele dag uitgblust op zijn kussen)

Als Juultje wakker wordt, word ik meteen verwelkomd met een dikke smile. 

En dit zal de rest van de tijd zo blijven. 

's Middags en 's nachts slaapt ze in onze familiewieg (gemaakt door de grootvader van mijn moeder toen zij in verwachting was van mijn oudste broer, oftewel 6 generaties vóór Juultje. 

Wij hebben er alle vier in gelegen, vervolgens mijn kinderen, Doriens kinderen en nu dus mijn kleinkinderen)

Ze slaapt er heerlijk in.

Tussen haar slaapjes in is ze steeds ongeveer 1,5 uur wakker, waarin we eerst haar luier verschonen daarna wat keuvelen en knuffelen en dan drinkt ze haar flesje en daarna wordt er eerst weer een kwartiertje gebabbeld, gelachen en geknuffeld.

Vervolgens speelt zij nog een kwartiertje, twintig minuten in de box.

Verschonen we haar luier weer; natuurlijk vele dikke kussen op dat heerlijke buikje en die lekkere babybeentjes. Het doet haar schateren van het lachen.

De nacht wordt spannend want thuis wil ze haar papa en mama nog wel eens flink wakker houden. 

Ik heb geluk. Om 9 uur ligt ze er in en om half twaalf maakt ze een paar geluidjes, maar daar blijft het bij. Om 12 uur stop ik het speentje nog even in haar mondje en ga ik ook slapen. 

Rond drie uur wordt ze wakker en vindt het duidelijk heel gezellig dat ik naar haar toe kom. We gaan samen naar beneden, verwarm ik haar flesje en verschoon de luier. 

Even later zit ik voor het eerst sinds jaren weer midden in de nacht een baby'tje te voeden. 

Meteen komt dat heerlijke gevoel van die intieme nachtvoedingen weer naar boven. 

Dit keer keuvelen en knuffelen we maar 5 minuutjes, tot na de boertjes, want ze moet zo snel mogelijk weer naar bedje om van de nacht geen dag te maken. 

Eerst weer een schone luier en dan leg ik haar er weer in, speentje en knuffeltje erbij en ze draait zich direct naar haar knuffeltje, trekt het over haar gezichtje, haar oogjes gaan langzaam dicht en ze glijdt zo weer in slaap.

De volgende ochtend wordt ze om 8 uur wakker; ze ligt wat te kirren dus ik ga eerst naar beneden om haar flesje op te warmen. Ik besluit om het flesje dit keer bij mij in bed te geven. Wat een goed idee!!!

Samen met haar in mijn bed terwijl de regen op het dak klettert en zij haar drinken zo nu en dan onderbreekt om mij een stralende glimlach toe te werpen. Wat wil een mens nog meer?!

Na het drinken leg ik haar op een kussen op mijn opgetrokken benen tegenover mij neer. Boy oh boy wat een heerlijk half uurtje wordt dat. Hele verhalen komen er uit dat kleine mondje terwijl zij met m'n vingers speelt. Om negen uur ligt zij weer in haar bedje en pas om half één wordt ze weer wakker. Alle rituelen van de dag ervoor herhalen zich.Juultje slaapt, lacht, drinkt, "kletst" en speelt. 

Alles verdwijnt in haar mondje voor een nadere verkenning en Teun verblijft onafgebroken in haar buurt.

's Middags rond half zes komen Koen en Marrit terug, ze hebben een geweldig feest gehad maar zijn ook heel blij dat ze hun kleine meisje weer kunnen knuffelen. Jammer genoeg slaapt Juultje nog op het moment dat ze aankomen, maar gelukkig laat ze na een kwartiertje een eerste geluidje horen en Marrit veert op van haar stoel en rent naar boven....

Koen kookt en we eten met z'n drietjes terwijl Juultje eerst haar voeding van mama krijgt en vervolgens lekker bij papa op schoot erbij zit.  Hierna wordt het hele spul weer in de auto  geladen en keren zij met z'n drietjes huiswaarts. 

Ik zwaai ze lachend uit en pink stiekem een traantje weg.

Oma kan gaan afkicken.

Gezellig dagje bij Anita

huisjes in de maak

straatjes in de maak

Afgelopen woensdag was ik een gezellig dagje bij Anita. 

Wij hebben elkaar ontmoet bij het onvolprezen Dorry weekend in Brabant. Anita heeft ook een hond en Teun mocht mee. Gelukkig vielen de heren bij elkaar in de smaak, anders eindigt zo'n dagje toch een stuk eerder dan je allebei hoopt. Anita is volop bezig met de huisjes en maakt een rode variant.  

Zij weet er 4 in 2,5 uur tijd te produceren. 

Dat vind ik heel knap want ik ben er begin dit jaar ook mee begonnen maar deed een hele avond over één huisje en dat vond ik toch een beetje te gek worden gezien de quilts die nog afgemaakt moeten worden. 

Ik ben er dus niet mee doorgegaan, maar als ik dan dit beeldschone dorpje zie....... 

 Nou, dan moet ik mezelf wel even (denkbeeldig) flink door elkaar schudden hoor. 

NEE Ger, 

eerst Emma's quiltje, de Log Cabin voor Bas en Joukje, de Ocean-wave en natuurlijk de Colourful-rozenquilt voor Wim afmaken. Verder liggen er nog (even zo uit het hoofd) de Mistery van Véronique Requena, Lotje en Seppe, de Poppenslinger, een Japans quiltje, een Home-sweet-home quiltje, een popje in hart en een kinderkamerquilt. 

En ongetwijfeld vergeet ik er nu ook nog een paar. En allemaal patroon mét stoffen hè. 

Dus, hoe verleidelijk ook > het moet maar niet. 

Ik had Emma's quiltje mee om aan te quilten en ondanks dat onze kleppen geen minuut hebben stilgestaan en  we ook nog twee keer met de heren Sjors en Teun hebben gewandeld, is hij weer een stukje verder af. En daartussendoor vonden we ook nog tijd voor een ritje naar Schagen. Want daar bevindt zich een quiltwinkel, genaamd Aljona, die je echt even moet zien, aldus Anita. En, natuurlijk, lag daar weer een verleiding die ik écht niet kon weerstaan. (ondanks een, wederom, flinke "doorelkaarschudsessie")

in het echt zijn de kleurtjes wat feller en echt super.

Een serie stofjes, ontworpen door de schrijfster van de Elm Creeck reeks en zooooo mooi.

Voorlopig gaan ze gewoon weer bij de verzameling, maar ik denk dat het poppenquiltjes worden. 

Zo, nu ga ik nog even verder met de log-cabin. 

Morgen vertel ik jullie over de afgelopen twee gouden dagen met Juultje. 

Anna en Emma dagje

Anna kijkt verrukt naar het stukje brood.


En met onvoorstelbare precisie weet zij met haar kleine priegelvingertjes het stukje te pakken.

en het vervolgens in haar mondje te friemelen

Terwijl Anna van haar pannenkoek smult

En oma hoeft alleen maar toe te kijken en te genieten!

Het begint er op te lijken

Vandaag een update-je van de quilt voor Bas en Joukje. 

Eerst een kijkje op de voorkant, waar het patroon zich al voorzichtig laat zien. 

Inmiddels liggen er weer een paar blokken bijna klaar om eerst aan elkaar en vervolgens aan de quilt te worden gezet.

Nou ja, ze moeten nog twee  strookjes aangezet krijgen en dan moet ik ze ook nog doorstikken. 

En pas dan kunnen ze eerst aan elkaar en vervolgens aan de rest gezet worden.

 Maar ik zeg dus gewoon dat ze er bijna klaar voor zijn. Dat klinkt zo lekker optimistisch. 

 Kijk, hier ben ik weer bezig met het vastnaaien van een bies aan de achterkant. 

Ik vouw de bies naar binnen naar binnen en steek hem steeds opnieuw vast met één horizontaal geplaatst speldje, een paar centimeter voor de plek waar ik bezig ben. 

Als ik de hele bies vast speld dan prik ik mijzelf voortdurend in mijn linkerhand en daar word ik niet vrolijk van.  Integendeel. 

Zo, nu even die laatste strookjes er aan zetten en dan straks lekker op de hand quilten aan het quiltje voor Emma. 

Heerlijk op de bank in het zonnetje. (Binnen hoor, dat  wel)

Hopelijk doen jullie vandaag ook iets waar je blij van wordt. 

Gezellige Bee

Gister weer een supergezellige Bee gehad met mijn Kakeltjes. Joukje bracht een tas vol stofjes mee waar wij naar hartelust in mochten graaien en mooier nog wat we mooi vonden mochten we hebben! 

Lief he. 

Ze was aan het opruimen geslagen en wij hadden de eerste keus. 

Ik zocht een aantal prachtige blauwe stofjes uit waar ik errug blij mee ben. 

Verder bracht ze ook nog haar vierkante quiltframe mee; ik mag dat van haar lenen voor het doorpitten van mijn quiltje voor Emma. Superhandig om de randen te quilten! 

En niet alleen dat, maar je hebt een veel groter oppervlak wat je kunt quilten.

En vandaag is voor mij een heuglijke dag. 

Want Maaike verhuist naar Joure en dat is nog maar 20 minuutjes bij mij vandaan! 

14 Jaar geleden vertrok zij naar Amsterdam om daar te gaan studeren. Een paar jaar later vervolgde zij haar studie in Groningen en bleef daar hangen. 

Tot nu dus. 

Samen met Pieter komt zij vlak bij Koen en Marrit te wonen. Heerlijk, ik ben zoooo blij!

Groetjes en veel plezier vandaag!

Kippetjes voor het paasontbijt

Zo, de buurvrouwen kunnen gezellig aan het Paasontbijt. Ze hadden al een tuin vol kippetjes en vogeltjes en nu dus ook kippetjes en vogeltjes op tafel. Ze waren er zeer blij mee. Heerlijk hè. Ze hebben veel narigheid meegemaakt de laatste tijd, maar vinden veel troost bij hun hondje, hun kippetjes en de vogeltjes in hun tuin.

Ik ben vandaag alleen met Teuntje, maar bedacht me net dat ik natuurlijk straks ook wel even wat lekkers naar de harde klussers in Maaike en Pieters huis kan brengen.

Lieve allemaal, geniet van de Paasdagen en tel je zegeningen.

Paaskippetje

Even snel, nog twee nachtjes en dan is het al weer Pasen. Kerst lijkt nog maar zo kort geleden. 

Helaas geen prachtig lenteweer. 

Vanochtend stond hier het ijs op de dakramen. 

Bbrrr.

 Lekker het kacheltje aan.

Jammer genoeg is dit kippetje net even iets te klein om de beentjes warm te houden, maar wat mij betreft is zij er niet minder om hoor. 

Ze hangt inmiddels gezellig aan de muur lief te wezen.

Ik ben nog even heel hard bezig met het placematje; bijna af dus morgen kan ik het laten zien.

Veel plezier bij alle voorbereidingen voor een paar gezellige 

Paasdagen!

Spuit 11

Ja hoor als een echte spuit 11, kom ik er weer achteraan gestrompeld. Maar echt, gister had ik geen tijd; ik was heeeeel hard aan het soppen en schuren in Maaike en Pieters nieuwe nest. 

Uh nee, geen foto's als bewijs.

Maar ik heb het Katrien (pssst, ik heb ergens gelezen dat zij vandaag jarig is!) beloofd, dus hier alsnog mijn speldenkussentjes. 

Ik heb net al eventjes snel langs een heleboel blogs gesurfd die wel op tijd waren en wat heb ik een geweldige verzamelingen gezien. Ik zou haast maar weer af zien van mijn voornemen om die van mij vandaag nog gauw te laten zien. 

Maar kijk, zo kinderachtig ben ik dan ook weer niet. 

Bovendien zijn het er wel niet veel, maar aan elk kussentje hangt een mooie herinnering dus heb ik besloten dat valse bescheidenheid hier niet op zijn plaats is en hier komen ze dus voor hun eerste en eigen 

 "Moment of Fame"

Het kippetje (rechtsboven, voor diegenen die het nog niet als kippetje hadden herkend) was mijn allereerste. Ik maakte hem samen met Dorien in ons huisje in Kijkduin, waar ik samen met Wim een paar jaar doordeweeks vertoefde toen hij een project ondersteunde op kantoor in Rotterdam. 

Af en toe moest hij een paar dagen naar het buitenland en soms kwam Dorien dan lekker bij mij om mij gezelschap te houden. Ik weet nog dat we pas 's avonds laat aan dit klusje begonnen en tot diep in de nacht zijn blijven prutsen om hem af te krijgen. 

Het geborduurde exemplaartje was een teveel gemaakte ster voor de Scandinavian Christmas 

(ik kan nu natuurlijk zeggen dat het zo lekker ging, maar onder ons gezegd zal ik wel gewoon niet goed geteld hebben. Maar hij is goed terecht gekomen, toch?)

En dan die met die prachtig geborduurde G met naald en draad; dat was een heel lief verjaardagscadeautje van Tineke, een Beegenootje.

Misschien zien jullie ze niet eens, maar boven op het handvat van dit naaimandje bevinden zich twee hele parmantige schattige speldenkussentjes, die mij herinneren aan een heel gezellig dagje machinequilten onder leiding van Dorry, die de cursus toen nog gaf bij het quiltgebeuren in Brielle. Dit was ook in die heerlijke periode in Kijkduin en ook toen was Dorien weer van de partij.

En dit is eigenlijk een naaldenmapje, maar het doet ook prima dienst als spelden"kussentje" als ik op reis ga. Ons eerste bezoek aan de Pyreneeën viel samen met de eerste keer dat ik een quiltwerkje mee nam op vakantie en ik heb het speciaal voor deze vakantie gemaakt. 

Dit superhandige muisje heeft Dorien gemaakt voor de "Beppende Dotjes" Yvonne, Bernadette, Dorien en ik. Een groepje vriendinnen die elkaar hebben ontmoet tijdens het eerste Dorry weekend en daarna contact hebben gehouden. En omdat we een jaar toch wel errug lang vonden duren hebben we gewoon zelf ook af en toe een dagje of weekend gepland. 

En iedere keer prezen we dat muisje van Dorien weer de hemel in, net zo lang tot de hint (met koevoet) doordrong en zij er voor ons allevier ook eentje gemaakt had. Afgelopen Dorryweekend was het zover en sindsdien is mijn muisje niet meer van mijn vinger weg te denken tijdens het naaien. Het is echt een superhandig dingetje; aan de achterkant met een klein steekje vast gemaakt en heel zacht, je voelt niet dat je hem om hebt.

Zo en nu moet ik als de wiedeweerga aan de gang met een kippen-placematje. 

Een tijdje terug maakte ik er al eentje voor een lieve buurvrouw, die wel een opvrolijkerdje kon gebruiken. Nou wil het geval dat ik er toen ook eentje heb beloofd voor haar partner. Maar die is er dus nog steeds niet. Vorige week beloofde ik haar dat hij er vóór de Paas zou zijn en ..... inderdaad, nog steeds niet.

 Dus ik moet er nu mee aan de slag. Nou ja, moeten.. 

Eigenlijk MOET ik afstoffen, stofzuigen, was opruimen, de badkamer een beurt geven Pfffff. 

Maar jullie begrijpen natuurlijk wel voor welk "moeten" ik ga kiezen. 

Juist, gauw naar mijn naaimachientje!

Veel plezier vandaag!

Nog één weekje

Mijn vrolijke paashaasje hangt in de keuken dit jaar

Nog één weekje en dan is het zover. 

Pasen 

Wat mij betreft begint met Pasen het voorjaar altijd pas echt.

De eerste gasten verschijnen weer op de minicamping van de buren. 

Heerlijk. 

Ik geniet altijd erg van de rust hier, maar vind het ook altijd wel weer gezellig om tijdens het wandelen met Teun een praatje te maken met een vakantieganger die zijn/haar hondje ook lekker aan het uitlaten is.

Vrijdag heb ik mijn (hopelijk) laatste onderonsje met mijn tandarts gehad en boy oh boy wat zag ik tegen dit weekend op na mijn ervaring van de vorige twee keer. 

Maar.... dit keer ging het goed. 

Ik vertrok vrijdag uit de praktijk met een recept voor een paar stevige pijnstillers en wat denk je? Ik heb er maar een paar nodig gehad en kon de boel redelijk onder controle houden met een paar paracetamollen als aanvulling.

Ik heb mezelf op de bank geïnstalleerd met pillen, drinken, afstandsbediening, boek en (natuurlijk) een quiltwerkje onder handbereik, Teun gezellig op zijn kussen ernaast en warempel dat beviel wel. Vrijdag deed ik nog niet zoveel, maar gister ging het al een stuk beter en ben ik lekker opgschoten met Emma's quiltje.

Ik denk dat het grote verschil er 'm in zat, dat er zich nu nog maar een heel kleine ontsteking onder bevond.
 En nu moet ik nog antwoord geven op een vraag van  Anneke.

 Zij vroeg een tijdje terug al hoe ik die kransen maak. Anneke ik heb geprobeerd je een mailtje te sturen, maar dat lukt niet. Dus komt hier een korte uitleg voor iedereen die dat graag wil weten. 

Het is heel eenvoudig.

 De krans is een rieten krans die je koopt bij bijvoorbeeld de Action, Xenos of het tuincentrum (daar zijn ze wel wat duurder) voor een paar of soms zelfs één euro. Neem dan meteen een bosje strodraadjes mee. Vervolgens knip je ongeveer 50 lapjes van 12 bij 12 cm, 10 bij 10 kan ook. 

Deze vouw je met de goede kant op elkaar dubbel en naai je dicht langs een korte en de lange kant. 

Nu binnenstebuiten draaien zodat de goede kant naar buiten komt en vullen met vulsel. 

En dan is het een kwestie van alle open korte kantjes naar binnen slaan en dichtnaaien. 

Heerlijk klusje 's avonds bij de t.v. of buiten in het zonnetje. 

Nu hoef je de buideltjes alleen nog met de strodraadjes op de krans te binden en eventueel nog wat versierseltjes ertussen te binden. Ik hoop dat het zo duidelijk is. 

En dat Anneke dit berichtje leest natuurlijk.

Fijne zondag.