Spuit 11

Ja hoor als een echte spuit 11, kom ik er weer achteraan gestrompeld. Maar echt, gister had ik geen tijd; ik was heeeeel hard aan het soppen en schuren in Maaike en Pieters nieuwe nest. 

Uh nee, geen foto's als bewijs.

Maar ik heb het Katrien (pssst, ik heb ergens gelezen dat zij vandaag jarig is!) beloofd, dus hier alsnog mijn speldenkussentjes. 

Ik heb net al eventjes snel langs een heleboel blogs gesurfd die wel op tijd waren en wat heb ik een geweldige verzamelingen gezien. Ik zou haast maar weer af zien van mijn voornemen om die van mij vandaag nog gauw te laten zien. 

Maar kijk, zo kinderachtig ben ik dan ook weer niet. 

Bovendien zijn het er wel niet veel, maar aan elk kussentje hangt een mooie herinnering dus heb ik besloten dat valse bescheidenheid hier niet op zijn plaats is en hier komen ze dus voor hun eerste en eigen 

 "Moment of Fame"

Het kippetje (rechtsboven, voor diegenen die het nog niet als kippetje hadden herkend) was mijn allereerste. Ik maakte hem samen met Dorien in ons huisje in Kijkduin, waar ik samen met Wim een paar jaar doordeweeks vertoefde toen hij een project ondersteunde op kantoor in Rotterdam. 

Af en toe moest hij een paar dagen naar het buitenland en soms kwam Dorien dan lekker bij mij om mij gezelschap te houden. Ik weet nog dat we pas 's avonds laat aan dit klusje begonnen en tot diep in de nacht zijn blijven prutsen om hem af te krijgen. 

Het geborduurde exemplaartje was een teveel gemaakte ster voor de Scandinavian Christmas 

(ik kan nu natuurlijk zeggen dat het zo lekker ging, maar onder ons gezegd zal ik wel gewoon niet goed geteld hebben. Maar hij is goed terecht gekomen, toch?)

En dan die met die prachtig geborduurde G met naald en draad; dat was een heel lief verjaardagscadeautje van Tineke, een Beegenootje.

Misschien zien jullie ze niet eens, maar boven op het handvat van dit naaimandje bevinden zich twee hele parmantige schattige speldenkussentjes, die mij herinneren aan een heel gezellig dagje machinequilten onder leiding van Dorry, die de cursus toen nog gaf bij het quiltgebeuren in Brielle. Dit was ook in die heerlijke periode in Kijkduin en ook toen was Dorien weer van de partij.

En dit is eigenlijk een naaldenmapje, maar het doet ook prima dienst als spelden"kussentje" als ik op reis ga. Ons eerste bezoek aan de Pyreneeën viel samen met de eerste keer dat ik een quiltwerkje mee nam op vakantie en ik heb het speciaal voor deze vakantie gemaakt. 

Dit superhandige muisje heeft Dorien gemaakt voor de "Beppende Dotjes" Yvonne, Bernadette, Dorien en ik. Een groepje vriendinnen die elkaar hebben ontmoet tijdens het eerste Dorry weekend en daarna contact hebben gehouden. En omdat we een jaar toch wel errug lang vonden duren hebben we gewoon zelf ook af en toe een dagje of weekend gepland. 

En iedere keer prezen we dat muisje van Dorien weer de hemel in, net zo lang tot de hint (met koevoet) doordrong en zij er voor ons allevier ook eentje gemaakt had. Afgelopen Dorryweekend was het zover en sindsdien is mijn muisje niet meer van mijn vinger weg te denken tijdens het naaien. Het is echt een superhandig dingetje; aan de achterkant met een klein steekje vast gemaakt en heel zacht, je voelt niet dat je hem om hebt.

Zo en nu moet ik als de wiedeweerga aan de gang met een kippen-placematje. 

Een tijdje terug maakte ik er al eentje voor een lieve buurvrouw, die wel een opvrolijkerdje kon gebruiken. Nou wil het geval dat ik er toen ook eentje heb beloofd voor haar partner. Maar die is er dus nog steeds niet. Vorige week beloofde ik haar dat hij er vóór de Paas zou zijn en ..... inderdaad, nog steeds niet.

 Dus ik moet er nu mee aan de slag. Nou ja, moeten.. 

Eigenlijk MOET ik afstoffen, stofzuigen, was opruimen, de badkamer een beurt geven Pfffff. 

Maar jullie begrijpen natuurlijk wel voor welk "moeten" ik ga kiezen. 

Juist, gauw naar mijn naaimachientje!

Veel plezier vandaag!