donderdag 17 mei 2012

Beetje uitgeblust

Tijdje niet geschreven. Geen goed teken.
 Ik was een beetje uitgeblust; al 8 weken verkouden, hoesten en slecht slapen. 
Komt er nog eens bij, dat ik al twee keer had verwacht naar Wim toe te kunnen in Rotterdam en tot twee keer toe kwam het er niet van. 
En kijk, dat is dan net ff te veel van het goede. 
Maar.... vanochtend stond opeens Joukje (van onze Kakelbee) voor de deur met....

een hele stapel Amerikaanse quiltbladen. 
"Om mij een beetje bezig te houden" zoals zij het zo mooi verwoordde. Nou, als dat niet lief is!  
Niet dat ik niets te doen heb hoor want natuurlijk zijn daar op de eerste plaats die drie heerlijke meisjes waar ik op mag oppassen. Wisten jullie trouwens al, dat Anna na de meivakantie naar groep 1 is gegaan? 
Dat was wennen! 
Vier jaar lang was zij twee of drie dagen per week hier en heb ik jullie verteld over al die grappige, lieve en ontroerende momenten die ik met haar mocht beleven. 
Maar vanaf nu zal zij dus beduidend minder vertegenwoordigd zijn in mijn berichtjes. Gelukkig verblijdt zij mij evengoed zeer regelmatig met haar heerlijke aanwezigheid en natuurlijk zal ik daar zo nu en dan verslag van blijven doen. 
Het jarig jobje mag op haar stoeltje staan om door ons te worden toegezongen.

Errug vermoeiend hoor die groep 1 en dus komt Anna op dondermiddag gewoon lekker met oma mee en mag daar lekker een middagslaapje doen. Hier heeft zij net 2,5 (!) uur getukt en mag Emma even bij haar in bed tot ze goed wakker is. Teun houdt zoals gewoonlijk de boel weer in de gaten

Daaaag allemaal!

Overigens hebben Emma en Juultje het naadloos van haar over genomen.
(Lucky me!!!!!)
Maar daarover de volgende keer meer, deze was om jullie te laten weten waarom oma een beetje moest wennen na vier heerlijke, geweldige jaren.

Morgen een verslagje van mijn vorderingen met de paarse Log-cabin en de Ocean Wave.

(Met dank aan Joukje,die mij met haar onverwachte bezoekje net weer even dat zetje gaf)


7 opmerkingen:

Ineke zei

De jaren vliegen voorbij en zo zijn ze weer groot en gaan ze naar school. Wel fijn dat je nog regelmatig haar mag vertroetelen. Het is toch weer een stapje vooruit, dat je een blogje hebt geschreven. Doe nog maar rustig aan en geniet van je kleinkinderen

Chris zei

Ja, dat heb je dan even nodig! Fijn dat ze zo spontaan langs kwam en je verwend met die quiltbladen. Wat een stapel!
Wat ontzettend jammer Gerda dat het niet lukte naar Rotterdam te gaan. Hoe lang duurt het nu voordat je Wim weer ziet?
Wat gaat dat snel met die kids hè?! Nu al in de 1e groep. Je hebt wel een heerlijk kamertje en bed voor je kleintjes en hoe groter ze worden, hoe meer contact je met ze krijgt hoor. Dat is ook weer genieten. Liefs van mij.

sylvia zei

he, meis toch, vervelend dat je niet naar Wim kon!! Balen!!
kan me voorstellen dat je dat dan even niet kunt hendelen in combinatie met niet lekker zijn!
Maar je bent toch wel gezegend, hoor, met drie van die mooie meiden: leidt toch weer af en geven je zelfs een zetje in de goede (quilt) richting!!
Zorg goed voor jezelf, hou je taai, liefs, Syl

Jasmijn zei

Natuurlijk hoop ik dat je snel weer naar rotterdam kan maar van je kleinkinderen genieten lukt je in ieder geval wel!!
En geniet er maar lekker van hoor van de tijd gaat al zo snel! Wat een superleuk bedje heb je trouwens.
groetjes van ons allemaal

Vlijtige Handjes zei

Jammer als je niet even naar je beste medicijn kunt. En dan ook nog een zusje van het lege nest syndroom. Veel beterschap en als ik hem zie stuur ik het zonnetje.
Groetje Anita

Anita zei

Lieve Gerda, wat jammer dat je zo aan het kwakkelen bent. het moet ook nodig beter weer worden. ook is het heel jammer dat je Wim nog steeds niet gezien hebt. ik hoop dat het snel er wel van komt.
Coen zit momenteel een half jaar in griekenland, samen met zijn meisje. Hij begeleid zeilgroepen, ook wij hebben weinig contact maar kunnen af en toe skypen. dat scheelt een stuk. En mist ons totaal niet omdat Rosan bij hem is.
Heel dikke knuffel en ik leef met je mee, groetjes anita der

Guusje, zei

Fijn weer iets van je te horen. Heel begrijpelijk dat je even moet wennen en ja kleine meisjes worden groot he en zo snel sneller als we eigenlijk willen. Gelukkig hebben jullie nog regelmatig contact.