donderdag 24 juli 2014

Een heleboel te vertellen.

Door dat vermaledijde Facebook schiet het er hier steeds vaker bij in.
Zou niet moeten!
Dus ik hoop er weer iets aan te doen.
Afijn, bij het begin beginnen maar.
Allereerst natuurlijk de heerlijke week bij Anita en Michel in het uiterste zuiden van de Bourgogne.
Op zaterdagochtend stapte ik in de auto en racete tot een dorpje vlak voor Parijs om daar de nacht door te brengen zodat ik op zondagmorgen door Parijs kon.
Een beeldschone Chambre d'Hôte.
Twee bedden voor mij alleen met lakens om van te kwijlen
Een beeldschoon bureautje en prachtige kast. Kortom alles wat je van een Franse Chambre d'Hôte verwacht. Jammer alleen van die foeilelijke plavuizen hè.

Ook jammer dat het met bakken uit de lucht kwam want ik had graag nog wat in de rondte gewandeld daar. Maar goed, nu heb ik lekker liggen lezen.
De volgende ochtend vroeg op en toen op naar Parijs. Om tien uur crosste ik dus in mijn eentje dwars door Parijs over de Peripherique en wat voelde ik me stoer!
(Lang leve de TomTom!)
Daarna via de A76 of A77 of misschien wel allebei, ik weet het echt niet meer, verder naar het zuiden.
Ik had vantevoren bij de ANWB zo'n badge gekocht waarmee je zo door kan rijden bij de tolpoortjes, heel handig. Helaas, die werkte niet dus toch maar een kaartje getrokken wat ik bij het volgende tolpoortjes kwijtraakte aan de machine doordat ik daar niet met mijn Nederlandse bankpas kon betalen Dus achteruit terug en volgende poortje geprobeerd. Ja, jammer dan want ik had mijn ticket niet teruggekregen bij het eerste poortje realiseerde ik me toen ik al voor het tweede poortje stond.
Afijn, hulp ingeroepen via de rode knop en kreeg te goren dat ik naar het allerrechtste poortje moest.
Okay? Ik stond op dat moment bij het poortje hélemaal links! Zie je het voor je? Ik moest dus dwars door alle aankomende verkeer oversteken helemaal naar rechts. Verstand op nul en toeterend naar de andere kant gereden. Gelukt! Aldaar aangekomen, de auto op de vluchtstrook gezet en dacht ik naar het kantoortje achter de tolpoortjes te lopen omdat ik vermoedde dat daar wel iemand zou zitten. Klinkt er opeens een welluidende stem uit de lucht die me vertelt dat ik mét mijn auto naar dat eerste poortje moest rijden. Ik nog even in de lucht geroepen  "Où êtes vous?!!!" (Waar bènt U?) maar dat mocht ik kennelijk niet weten want de stem herhaalde slechts dat ik met mijn auto naar het poortje moest. Daar aangekomen werd gevraagd waar ik op de weg was gekomen en wat ik dus moest betalen. Ik uitgelegd dat ik niet kon betalen met mijn Nederlandse pas en gelukkig kon ik toen met gewoon geld betalen wat ik Godzijdank dus ook voor hegrijpen had want inmiddels was de rij achter mij flink gegroeid. Tot zover het tolpoortenavontuur. Ik heb de stem vriendelijk bedankt en nog maar even met mijn arm uit het raampje gezwaaid toen ik voorbij het kantoortje reed. Gelukkig raakte ik niet in paniek maar moest ik vreselijk lachen om de hele toestand.
Een tip voor iedereen met zo'n badge: plak hem niet achter je achteruitkijkspiegel zoals vermeld staat in de bijgeleverde folder maar plak hem boven in het midden aan de bestuurderskant!!!
En op sommige tolwegen kan je dus niet met een Nederlandse bankpas betalen, wij hebben dat nog nooit eerder meegemaakt maar op die A76 of 77 moet je dus contant geld, of een Franse pas hebben. Sommige creditcards worden weer wel geaccepteerd maar lang niet allemaal.
Rond 13.00 uur kwam ik aan bij Anita en Michel. Tranen met tuiten bij het weerzien.
Het zou het begin worden van een heerlijke week.
Ze hebben er een prachtig plekje weten te bemachtigen en werken hard om van het huis hun droomhuis te maken. Het uitzicht in de tuin is geweldig.

De hondjes om op te vreten en het weer deed ook zijn uiterste best om ons te plezieren.
We bezochten de kapel in Nevers waar Bernadette ligt opgebaard, ik mocht mee naar haar heuse Franse Bee (waar niemand nog ooit van de Dear Jane had gehoord!), we gingen heerlijk uit eten op haar verjaardag en natuurlijk bezochten we het beeldschone winkeltje van Veronique Requena waar Anita haar versie van de Jules aan Veronique liet zien die daar heel enthousiast over was.
Dat kon natuurlijk ook niet anders want hij is toch ook beeldschoon?!
Natuurlijk gingen we niet zonder buit weer weg ;)
Geweldige stofjes, die zij zelf ontwerpt en die via Güttermann te koop zij en bij haar zelf natuurlijk.
Quiltzijde in prachtige diepe kleuren
En wat denk je dan van deze knoopjes? Té leuk toch zeker?!
En dan was het ook nog een prachtige rit door een heel lieflijk landschap.
Helaas, ook aan dit heerlijke weekje kwam een eind en op zondag ben ik in één ruk weer terug naar huis gereden, Teuntje opgehaald en de volgende ochtend meteen door naar de heerlijkheidjes ;) !

7 opmerkingen:

BezigeBijMirjam zei

Wat een een belevenis bij de tolpoortjes. De Jules van jouw vriendin is ook mooi geworden. Ik ben er ook aan bezig met mijn 2 quiltvriendinnen. En lapjes tijdens een vakantie kopen is altijd leuk. Groeten, Mirjam

Floor zei

Je hebt mooie stofjes gescoord en super leuke knoopjes.
Zelfs op vakantie toch nog aan quilts denken en het liefst wat kopen, kan het me voorstellen.

Anoniem zei

Wat een avontuur Gerda! En dat helemaal in je eentje....knap hoor. Fijn dat je zo genoten hebt en wat een leuke stofjes en knoopjes heb je gekocht. Dat wordt vast weer een mooi project. Ik had je leuke verhalen al gemist.
Groetjes Gea

Anoniem zei

Hoi lieverd,
leuk je verslagje te lezen. ons weekje is inderdaad in sneltreinvaart voorbij gevlogen.
We begonnen in tranen en eindigden in tranen maar daar tussen hebben we veel gelachen en gepraat en weinig gequilt. zeker voor herhaling vatbaar

Phyllis zei

Wat een gedoe met die tolpoortjes! Wat knap dat je niet in paniek raakte (spreek je goed Frans?), ik zou dat in Frankrijk heel lastig gevonden hebben. Enig dat je bij het winkeltje van Veronique was, ziet er allemaal zo schattig uit. Wist dat ze stoffen ontwerpt, heb ze hier in NL ook zien liggen, maar dat garen dat wist ik niet, mooi hoor!

Monica zei

Hé, wat leuk dat jij bij Anita bent geweest, jammer dat je op weg naar Born to Quilt niet even bent langs gekomen. Wat een verhaal met die tolpoort, zou ik stik zenuwachtig van zijn geworden.

Willy zei

Wat een heerlijke vakantie heb je gehad. Wij gaan in september voor het eerst naar Frankrijk, dus die tips voor de tolpoortjes komen goed van pas. Blijven lachen dus ;)