woensdag 9 november 2016

En weer verder.

Tweede dag.
Om half drie werden we opgehaald om de camper op te halen
dus lekker rustig aan. 
Heerlijk ontbeten in het hotel. 
Gezond hè, d.w.z. die van mij ;)
Daarna nog wat gewandeld, geluncht en toen wachten op de taxi om ons naar het verhuurbedrijf van de R.V. (Recreation Vehicle,) te brengen.
We waren niet de enigen en dus werden we in groepjes opgehaald. 
De eersten al om acht uur 's morgens, de laatsten om half vijf 's middags.
Wel slim want daarmee voorkomen ze dat er opeens een grote groep staat te dringen natuurlijk.

Daar aangekomen moesten we eerst weer wachten en wachten en wachten.
Wat bleek? 
Onze RV was te laat ingeleverd die ochtend en dus was hij nog niet klaar om weer de weg op te gaan.
Maar rond half vijf(!) was hij dan eindelijk klaar en kregen we instructie.
Oeffffffffff, dat was schrikken.
Voor mij tenminste, Wim vond het geweldig.
Wat een kneiter van een ding!
 Ik vroeg nog even heel benepen of er geen kleinere beschikbaar was maar nee, deze stond op onze naam gereserveerd dus deze moest het worden.
Okay, het is niet anders.
Pas om half zes reden we weg. Eerst maar even boodschappen doen en daarna op naar de eerste 
RV campground.
 Gelukkig hadden we er een TomTom  bij gehuurd want het was nog vrij ingewikkeld om hem te vinden. En zelfs met de TomTom erbij presteerden we het om meteen maar verkeerd te rijden. 
En niet een beetje verkeerd,
 Neeeeee, we eindigden op een grindpad vol kuilen en diepe greppels aan beide zijkanten.
 Opeens stonden we voor een slagboom en eindigde het pad!
Zie je het voor je????
Met dat enorme gevaarte op een smal grindpad compleet met die diepe greppels aan beide zijden
 en dan keren!
Ik ben uitgestapt ...
Wim hikte of verschrikte niet en draaide het ding met een grote grijns op zijn gezicht. 
(Ik stond intussen wild te gebaren hoeveel ruimte hij nog had en welke kant hij op moest)
Afijn, na dit avontuur was het inmiddels donker, reden we nog één keer verkeerd en arriveerden we rond acht uur 's avonds op de eerste Campground. 
Dicht!
Gelukkig bleek er een briefje te hangen dat er nog een plekje vrij was en dat we daar mochten gaan staan, wie het eerst komt, die het eerst maalt. Gelukkig was het nog vrij.
Meteen daarna kwam Lee, een oude collega en vriend van Wim, ons ophalen om uit eten te gaan. 
Een gezellig restaurant aan een baai met aan de overkant de lichtjes van de VS. Hij vertelde ons wat inn's en out's over het RV leven in Canada. Wij stonden met onze knoeperd namelijk tussen een heleboel nog véél grotere knoeperds. 
Een kleutertje tussen allemaal volwassenen.
Hij vertelde dat heel veel senioren in Canada en de VS in die gigabussen wonen. Zij zwerven met z'n allen door Canada en de VS. Later tijdens onze reis kwamen wij er inderdaad nog heel veel tegen.
Natuurlijk ook mee gesproken en nieuwsgierig als altijd natuurlijk ook het  hemd van hun lijf gevraagd.
Velen van hen vertrokken nu richting de zuidelijke staten van Amerika om over vijf of zes maanden weer terug te keren om hun kinderen en kleinkinderen te bezoeken, en daarna trekken ze weer verder. Huis en haard verkocht en dan "lekker" nog een paar jaar rond trekken. 
Ik moet er niet aan denken!
Maar goed, zij hebben er plezier in en kinderen wonen sowieso vaak honderden of duizenden kilometers verderop. Ik sprak iemand wiens dochter met de kleinkinderen 1500 km verderop woonden en op mijn "Wow, dat is ver weg.", lachte zij en verzekerde mij dat dat in Canada "close by" is.
Afijn, de volgende dag op naar de Ferry die ons naar Vancouver Island zou brengen.
Een eiland voor de Westkust van Canada. Een prachtige overtocht.
Onze bestemming was een Campground iets ten zuiden van Tofino, gelegen in een regenwoud.
Even het eiland oversteken dus. 
Dat viel nog tegen. Ten eerste was het best wel druk op de weg ( dit in tegenstelling tot wat iedereen mij had verzekerd > brede wegen waar je geen kip tegenkomt.)
En toen het dan eindelijk wat rustiger werd, reden we op een zeer bochtige weg tussen de ,overigens prachtig begroeide, bergen waar wij niet harder dan 80 mochten. 
Wat mij betreft hard zat!
 Maar daar dachten de meeste locals toch bepaald anders over wat een paar zeer hachelijke situaties op leverde.  
Je begrijpt, ik zat niet bepaald ontspannen in mijn stoeltje. 
Wim wel, hij genoot met volle teugen.
En waar de weg mij regelmatig kippenvel van schrik bezorgde, bezorgde de natuur waar we doorheen reden mij tegelijkertijd zó veel prachtige momenten dat het toch wel tegen elkaar opwoog. 
Gelukkig.
Na ruim vier uur rijden konden we deze weg verlaten en een kwartiertje later reden we de campground op.
Midden in het regenwoud en aan het strand van de Grote Oceaan.
Regenwoud, vochtig, donker en heel veel mos overal waar je kijkt
 hangend aan de takken van de bomen. 


En dan loop je via een smal kort paadje het bos uit en sta je opeens op een prachtig strand.
van deze ruige kustlijn.
Die avond weer vroeg naar bed want het was best wel een vermoeiende dag geweest
 en de volgende dag wilden we naar Tofino.
Daar over morgen weer meer.

Groetjes en ...
Tel je zegeningen.

11 opmerkingen:

conny's quilts en creaties zei

Wat een verhaal Gerda, ik zit hier met een grote grijns, zie het helemaal voor me op dat grindweggetje....ik zou geloof ik gewoon zitten gillen...brr, gelukkig is Wim koelbloedig. Ben benieuwd naar het vervolg van dit mooie avontuur, groetjes, Conny

quiltmarjanneke zei

Geweldig jullie avonturen ( sommigen delen dan vooral achteraf natuurlijk!).

Tineke zei

Wat leuk om te lezen, Canada is zo'n fantastisch land en Vancouver Iland is prachtig.
Liefs van Tineke

Truus Buijgers zei

Ook wij hebben met de camper in het regenwoud gestaan op Vancouver Island, helemaal alleen. Beetje eng maar onvergetelijk en prachtig. Gelukkig was onze camper maar 7,20 meter dus heel makkelijk te hanteren, zelfs door mij.

Floor zei

Jeetje wat een verhaal en wat een grote camper!!!
Zou er denk ik niet eens in durven. Maar ja die stoere man van jou geniet.
Dan maar met je ogen dicht meerijden :-)
Nee, dan zie je al dat moois niet.
Genieten maar!
Groetjes,
Floor

KijkDaarIs zei

Jeetje wat een avontuur..en wat een knoeperd van een camper...knap dat je erin kunt rijden :0))
Maar ook schitterende plekjes om te zien..wat zullen jullie hebben genoten !!

MarianneD zei

Feest van herkenning! Vancouver Island is zo mooi....jullie hebben vast een superreis gemaakt!

Monica zei

Wow, een super reis van je leven. Geniet er van, groetjes

Chris zei

Oohhhh, wat een JOEKEL!! Wij schrikken, die mannen van ons vinden het geweldig!! Zo zou mijn Chago ook reageren. Ik zou af en toe met samengeknepen billen zitten, haha. Wat eem natuur en wat een ervaring!

FLR zei

Een feest van herkenning! Wat een mooi vooruitzicht om deze reis te maken!
Ooooh....en zo'n weg....terwijl je strenge regels mee krijgt van de verhuurder dat je niet op onverharde wegen mag rijden, het is ons ook overkomen. Is het niet fijn, zo'n 'groot' huis helemaal voor jezelf? Geniet van je vakantie en wij genieten van jullie belevenissen,
groet!
Francisca

Ineke zei

Wat een geweldige belevenissen, ik zou genieten! Mijn verhaal over de laatste reis kun je hier vinden https://inekehulzebos.blogspot.nl/2015/10/terug-van.html
Groetjes, Ineke