zondag 23 mei 2021

Margootje voor Emma Sophietje

 Nou, Saar is de koning te rijk hoor met haar eenhoornquilt.

Heerlijk om te zien hoe ze er van geniet.

En intussen ben ik al weer lekker bezig met de volgende, namelijk 
de Margootje van Supergoof oftewel de teckeltjes voor Emma.  
Ook deze gaat weer helemaal op de machine met hier en daar wat borduursteekjes. Die steekjes hoop ik te gaan doen met de “vrijquilten handschoentjes” aan om meer grip te hebben op de stof. Ik weet nog niet hoe dat zal gaan want ik bewaar dat voor als ik weer lekker in de tuin kan zitten met een werkje. Jullie gaan het horen als het zo ver is.

De eerste:

Margootje op haar vliegende bezempje terwijl zij de maan versiert met hartjes. Ik heb het patroon wat aangepast. I.p.v. geborduurde hartjes heb ik er hartjes van stof op geapliceerd. Ook leuk toch? En voor mij makkelijker om te doen. Er moeten wel nog wat strikjes op geborduurd maar zoals gezegd, dat komt nog.

De tweede die ik maakte was Margootje heerlijk in de hangmat. ( om stik jaloers op te worden hè)
Ook hier natuurlijk nog wat borduursteekjes te maken, het hangmatje zweeft nu nog in de lucht.

En dan de derde, en voor nu de laatste: 
Margootje die genietend ligt te soezen in de wasmandjes terwijl de was lekker hangt te drogen in het zonnetje.
Ook nog niet helemaal af maar hij mag bij de vorige twee wachten op de borduursteekjes.ik heb er wel al een leuk cirkeltje omheen gemaakt met de circulair naaier maar daar ben ik niet helemaal tevreden over dus misschien haal ik dat wel weer uit 🤔
Trekt wel erg veel hè . Oh, en nog scheef ook! 🙃
 Daar ga ik eerst de strijkbout maar eens opzetten om te kijken of dat de boel een beetje verbetert.
Zo, dat waren de quilterigheidjes voor nu.
Inmiddels heb ik via de pijnpoli een tensapparaatje gekregen voor de pijn.
Vooral in de auto heb ik daar baat bij; normaal gesproken kan ik hooguit 20 minuten in de auto zitten. Ik krijg dan een akelige pijn in mijn arm. Niemand weet het zeker maar waarschijnlijk worden de prikkels die ik ervaar van de voorbijgaande beelden verkeerd geïnterpreteerd door de hersenen waardoor de pijn in mijn arm ontstaat. Maar nu!
Gaat het een heel stuk beter, Wim rijdt rustig (komt goed uit, die 100km limiet🤣), ik draag het apparaatje en vorige  week kwamen we aan een krap uurtje zonder pijn. De komende tijd willen we dat voorzichtig proberen uit te breiden om zo mijn wereld beetje bij beetje weer een stukje groter te maken.
 Nou, als dat geen goed nieuws is...!
Afgelopen weken was het vakantie voor de heerlijkheidjes en natuurlijk hebben wij daar ook weer van genoten; logeerpartijtjes zijn een groot goed voor ons allemaal. 
Sarah wijst aan waar we precies zijn in het bos.
Kussengevecht in de ochtend hoort er ook altijd bij. 
Dikke pret!
En natuurlijk de “mannenlego’s” bouwen.
Gezellig op de wip, voordat we het bos in gaan.
En op de schommel als we er weer uit komen.
Kortom, het was weer heerlijk.
Niks bijzonders maar Genieten met een hoofdletter!
Dus,
Wij tellen onze zegeningen, ik hoop jullie ook!
En tot slot nog even dit :
Oma’s zijn gewoon hele toffe meiden, die al heel lang bestaan!
(Geleend van FB😃)

4 opmerkingen:

wilma oud zei

Wat heb ik genoten van jouw blog. Om te lezen wat je alweer WEL kunt. En zo fijn dat het apparaatje wat helpt. Ik genoot vroeger al zo van jouw verhalen over de heerlijkheidjes en van jullie verdriet erna en nu zo fijn om te lezen wat jullie weer doen. Houd vol en houd moed. Lieve groeten van Wilma Oud

Annelies zei

Iets wat ik vaak zeg: tel je zegeningen. Fijn dat je baat hebt bij het apparaatje.

quiltlodge gerda zei

Hoi Wilma, wat een lieve woorden van jou! Dank je wel!!!

quiltlodge gerda zei

Hoi Annelies, wat mooi dat jij dat ook vaak zegt. In wat mindere tijden is dat echt de manier hè. Groetjes