Zo, met nog een schaaltje overheerlijke overgebleven Kerstkoekjes onder handbereik (in het berustende besef dat maatje 38 er ook dit jaar toch weer niet in gaat zitten, dus kan ik er maar beter van genieten, nietwaar?) even de laatste up-date over december.
De belangrijkste gebeurtenis was natuurlijk de verjaardag van Juultje. Ons kleinste lekkertje werd ook al weer één jaar. Groot feest uiteraard.
Iedereen was er, papa en mama waren beiden vrij, twee opa's en oma's en ook nog een pake en opoe van de partij.
Kleine vriendjes en vriendinnetjes van grote vriendjes en vriendinnetjes van papa en mama. Kortom een drukte van belang met onze Juultje als stralend middelpuntje, al was zij zich er zelf natuurlijk nog niet zo van bewust. Zij genoot gewoon van alles om zich heen.
Zat lekker op de grond in haar tulen feestrokje tussen de andere kindjes te spelen en kwam af en toe (gelukkig) even naar ons toe voor een knuffeltje en wat te eten of te drinken.
En de volgende dag vierde zij in haar eentje het feestje gewoon nog even verder. Heerlijk hè.
En dan de tweede belangrijke gebeurtenis.
Anna kwam voor het eerst ECHT logeren.
Dat was namelijk nog nooit gebeurd; ze heeft natuurlijk wel heel vaak hier geslapen maar dat waren altijd middagslaapjes en dat is toch heeeeeeel iets anders.
1 Januari was het zover.
Met z'n allen kwamen ze gezellig de Nieuwjaarswensen brengen.
En toen gingen haar papa en mama en Emma Sofietje weer naar huis en bleef Anna bij ons. Best wel spannend.
"Emma zal wel denken Waar is Anna nou? hè oma?"
Dit zinnetje kwam in het begin zo om de 10 minuten uit haar mondje. Vergezeld van een zorgelijke blik maar toch ook wel een beetje triomfantelijk want Emma is nog maar één en zij is al vier dus ja, dan kan je wel al logeren maar als je nog maar één bent, nee dan moet je nog even wachten tot je ook groot bent.
Oma las voor, opa las voor en natuurlijk werd er circusje gespeeld. We aten pannenkoeken en na het eten, hoefde ze nog niet naar bed maar mocht nog even lekker een dvd'tje van K3 kijken.
Samen met opa op de bank werden alle bewegingen meegedaan.
Om kwart voor acht begon ze er bij te gapen en was de dvd gelukkig bijna afgelopen dus werd het tijd voor bedje. Wassen, pyjama aan, tandjes poetsen, nog een verhaaltje en lekker slapen in haar eigen vertrouwde ( van al die middagslaapjes) bedje met haar eigen vertrouwde quiltje bij ons .
Althans dat was de bedoeling.
Na amper drie minuten werd opa al geroepen. Dus opa hees zich van de bank en ging even bij haar kijken, nog een verhaaltje, nog een kusje, nog even gerust stellen dat Emma nu echt wel al sliep ook al sliep Anna nu bij opa en oma. Nog een kusje en nu lekker slapen en dan gaan we morgen allemaal gezellige dingen doen.
5 Minuten later was oma aan de beurt, hetzelfde ritueel en nog even plassen. Weer 5 minuten weer een iel stemmetje over de babyfoon. Kom er nog maar even uit uit bij opa en oma op de bank zitten.
Toen ze begon te vragen of papa en mama nu wel konden slapen en wat "logeren"eigenlijk is, kozen wij eieren voor ons geld en stelden voor om dan een kampeerbedje bij opa en oma op de slaapkamer te maken. Nou, dat was een goed idee.
Tot zij zich realiseerde dat wij nog niet naar bed zouden gaan.
Je begrijpt het al, het was inmiddels half tien en opa en oma lagen die avond heel vroeg in bed; juist, om vijf over half tien. Anna lag in een kermisbedje (zo heette dat vroeger bij ons) aan het voeteneind van ons bed. Een half uurtje later was dat bedje verhuisd naar een plekje naast ons bed zodat ze opa's hand vast kon houden en rond half elf lag zij heel knus bij ons IN bed. Rond 12 uur viel zij in slaap en rond vijf uur dacht oma: "laat ik zelf maar in het logeerbed gaan liggen dan slaap ik misschien ook nog een paar uurtjes."
Om 8 uur ging de deur van de logeerkamer heel zachtjes open en hoorde ik Anna "oma slaapt nog hè" fluisteren tegen opa. Deur werd weer zachtjes gesloten en even later hoorde ik ze gezellig keuvelen in ons bed. Ja, dan blijf je natuurlijk niet in je eentje in dat grote logeerbed liggen dus snel eruit en bij mijn twee schatten gekropen. Nog even een boekje beneden opgehaald om gezellig in bed nog even voor te lezen en het grote logeerfeest ging weer verder.
Lekkere broodjes uit de oven gegeten, geknutseld aan een opbergdoos, getekend en toen... de grote verrassing. We gingen een mooie nieuwe fiets voor haar kopen zonder zijwieltjes.
Geweldig vond zij het. De fiets werd opgepimpt met mooie roze sliertjes aan het stuur, ze zocht een andere, prinsessen, bel uit, een prinsessenvlaggetje, een roze prinsessenmandje en toen nog een mooie helm. Maar ja toen konden we de fiets natuurlijk niet meteen meenemen want het een en ander moest vervangen en gemonteerd worden.
Dus er moest een uurtje opgevuld worden. Dat hebben we lekker aan het strand in Makkum gedaan.
Er staat een geweldig piratenschip met allemaal verschillende glijbanen en dat gaf gelukkig genoeg afleiding om de fiets eventjes te vergeten.
Na een poosje terug naar de fietsenwinkel om de fiets op te halen.
En na eventjes oefenen reed zij 's middags trots als een pauw naast opa op een "echte" fiets tussen de weilanden. Alleen het remmen moet nog wat geoefend worden maar dat kan mooi zo samen met opa.
Om vijf uur werd het weer tijd om naar huis te gaan want papa en mama hadden haar toch wel heel erg gemist. (voor hun was het natuurlijk ook de eerste keer en vooral het lege bedje bij het naar bed gaan was ze niet mee gevallen). Eerst nog even patatjes gegeten (met groentesoep om nog enige schijn van gezond eten mee te geven)
En terwijl opa de patatjes stond te bakken heeft Anna de schuimtaart voor papa en mama mooi versierd met aardbeien en blauwe besjes. Dat was een verrassing voor papa, mama en Emma.
En toen zat het er zomaar al weer op; Anna's eerste echte logeerpartijtje.
En weten jullie wat nou het allermooiste is?
In de volgende vakantie komt ze TWEE nachtjes logeren heeft zij gezegd. Lief hè.
Opa en oma moesten ook weer even bijkomen (lees slapen) en toen stond er nog iets leuks op het programma. Want tweede Kerstdag waren Koen, Marrit en Juultje voor een welverdiende vakantie naar Curaçao vertrokken en afgelopen zondag konden wij ze gelukkig weer ophalen op Schiphol. Want het mag nog zo welverdiend zijn, ik heb ze toch maar liever wat dichter bij huis.
Zo, we zijn weer bij.
Dit was wel een heel berichtje over onze lekkertjes; ik hoop maar dat jullie dat net zo leuk vinden als een berichtje alleen over quilterigheden. Maar... mijn volgende berichtje gaat weer over
lapjes hoor en wat ik daar momenteel mee aan het doen ben.
Groetjes en ook in het nieuwe jaar natuurlijk niet vergeten...
Tel je zegeningen!
.JPG)
