maandag 26 februari 2018

Verwend op zolder bij Goof

Afgelopen zaterdagochtend 6 uur, de wekker gaat af. OEFFF, het is toch weekend??!!!

Klopt, maar er staat wat te gebeuren Gerda!

Oh ja, LEUK!

Eerst gaat Wim namelijk onze drie heerlijkheidjes uit Joure ophalen, ze komen een weekendje logeren. Joepie! Hartstikke gezellig, alleen zijn twee van de drie dreuteltjes ziek. Oei en ik moet weg. Dat betekent dus dat opa vandaag voor ze moet zorgen. En dat kan hij helemaal prima de prima hoor! Maar toch .....   Vindt deze oma het heel moeilijk om op deze manier zelf een leuk uitje te hebben en dit zo achter te laten..

  Twee banken met op ieder een ziek kindje.  Nou, dan valt het echt niet mee om weg te gaan hoor.  Afijn, opa duwt me zo ongeveer de auto in, opent de garagedeuren en het hek en laat me weten: "En nu weg wezen jij! Veel plezier en lekker genieten!"   Dus geef ik gas, pink een traantje weg en ga toch vol goede moed op pad. Op naar Kampen, naar de zolder van Goof. 

En dan kom je daar binnen, op de trap al toegeroepen door Goof, en word je ondergedompeld in een heerlijk sfeertje vol gezelligheid.  Vier onbekende "lotgenoten" en eentje die ik al een beetje kende (sorry Grietje dat ik je niet meteen herkende, maar dat gebeurt nu nooit meer hoor!) zitten al gezellig aan de enorme tafel onder de prachtige kroonluchter en omringd door die fantastische quilts die we allemaal zo goed kennen. 

 

Het is gezellig, Goof vertelt honderduit en verwent ons meteen al met koffie/thee en een verrukkelijke slagroomtaartpunt.


Er wordt veel gekletst en weinig genaaid. :).  Goof laat quilts zien die zij in de loop der jaren gemaakt heeft of waar zij nog aan bezig is, anderen laten werkstukken zien en vertellen er over. De prachtige Broderie persé, fantastisch, mijn handen jeuken maar er moet nog zo veel worden afgemaakt hier dus ik beheers me.


De tijd vliegt en vóór we het weten verschijnt Hans, de man van Goof met een overheerlijke lunch. Inmiddels zijn we ook allemaal helemaal verrukt van de blokken van de Margootje en Goof vertelt uit haar hoofd over de verhaaltjes die aan ieder blok gekoppeld zijn. Zó leuk en lief, we zijn er allemaal een beetje ontroerd van. En ja, natúúrlijk denk ik weer "zal ik dan toch maar....?"   Ik spreek mezelf streng toe:   "Nee Ger!"   En blijf sterk. Tot een half uurtje voor het eind; ik ben al jaren verliefd op het Ooievaarshuis en .. Ik bezwijk!   Ik neem hem mee. Om me even later toch weer te bedenken dat hij eigenlijk te laat voor mij komt; er komen geen heerlijkheidjes meer bij en in mijn huis zou ik ook geen plekje weten om hem nog op te hangen. Nou komt daar nog bij dat ik al de hele tijd tegenover de "Foep" ( je ziet hem hier boven na het Ooievaarshuis) en eigenlijk ben ik daar inmiddels ook behoorlijk verliefd op geworden én die kan als deken gebruikt worden! Afijn, reden genoeg dus om overstag te gaan; het Ooievaarshuis gaat terug in het mandje en de Foep mag met mij mee! Joepie!

Om drie uur is het feest voorbij en nemen we afscheid om ieder vol verhalen en inspiratie weer huiswaarts te keren.  Ik bel meteen als ik in de auto zit om te vertellen dat ik er weer aankom en natuurlijk om te vragen hoe het met de kindjes gaat. Juultje is weer wat opgeknapt maar Saartje ligt nog steeds "niet lekker te zijn".  Je begrijpt wel dat ik niet bepaald met een slakkengangetje naar huis ben gereden.🙃

Thuis gekomen eerst even flink geknuffeld en toen het verhaaltje van Foep voorgelezen; vooral Juul hing aan mijn lippen. Die quilt moet dus niet al te lang op zich laten wachten. Gelukkig is het veel appliceren en dat zijn mooie werkjes voor tijdens vakanties.   Okay samen met de geborduurde boerderijtjes en de borduurwerken voor Saar en Roos waar ik nog mee bezig ben.   Oh help!    Geeft niks, beter méé verlegen dan óm verlegen!    Dat is er eentje van mijn moeder en die heb ik goed onthouden :)

De rest van het weekend draaide uiteraard om onze heerlijkheidjes. 's Nachts lag Saartje lekker bij mij in bed, dat vindt ze nu eenmaal fijn. (En ik óók!) en Wim verhuisde met Juultje naar de logeerkamer. Saartje sliep redelijk snel maar hoestte zo ongeveer de veren uit mijn bed, de stakker.

Een beetje tijgerbalsem op haar pyjamaatje hielp gelukkig en maakte dat ik toch ook nog wel even geslapen heb. Tot Juul ons de volgende morgen wakker maakte voor ons traditionele kussengevecht. Hierna naar beneden en terwijl opa voor een lekker ontbijtje zorgde mochten de heerlijkheidjes lekker in hun pyjamaatjes en badjasjes even een filmpje kijken. Altijd een groot succes.


Na het ontbijt, ze aten bijna niets maar drinken gelukkig wel, kruipen ze toch weer lekker onder hun quiltjes op de bank. Ik lees wat voor, ze dutten wat, ze drinken wat en eten een banaantje en Mats stiefelt er lekker tussendoor.


's Middags lijken ze wat op te leven, ze eten een appeltje in stukjes en Juul komt van de bank af om wat te kleuren, nog niet echt fit, dat moge duidelijk zijn,


en ze picknicken gezellig in de hal,


Ze versieren zichzelf en elkaar met stickertjes

 

en wat later besluiten we ze dik in te pakken en toch eventjes naar buiten het zonnetje in te gaan. Even met Teun wandelen vinden ze altijd erg leuk.

 Ze genieten maar er staat een ijzige wind dus we laten het niet al te lang duren en na tien minuutjes gaan we weer terug. Saar stort in en vervolgt de weg op opa's nek. Thuis gauw weer onder haar quiltje op de bank. Omdat ze gek zijn op kippenpootjes uit de airfryer zijn die natuurlijk in ruime mate ingeslagen maar ze hebben nog niet veel trek en dit keer  wordt er geheel tegen de gewoonte in slechts een beetje aan gesabbeld en gaan de meeste hup, de kliko in. Alleen Mats geniet in ruime mate! :)

 

Hij kluift alsof zijn leventje er van af hangt. Hij is dan ook niet ziek maar wel snip en snipverkouden. De zakdoekjes liggen constant onder handbereik. Gelukkig komt hij zelf ook steeds met een grote smile zijn snottebelletje melden. Hun mama is tijdens het eten na een drukke werkdag ook aangeschoven en neemt na het eten Saartje en Mats weer lekker mee naar huis, Juultje blijft nog een nachtje. En natuurlijk ligt zij deze nacht lekker bij oma onder de dekens. ( jammer opa 😉) Met een klein lichtje creëren we een gezellig tentje. De volgende ochtend zorgt opa weer voor een lekker ontbijtje en daarna wordt er druk gewerkt aan houdertjes om de eieren in te zetten voor als het Pasen is. Wat een plezier van een paar closetrolletjes.

 

Lekker in haar nachtjaponnetje wat aanrommelen. En pas als we haar na de lunch naar de andere oma brengen voor nog een paar genoeglijke uurtjes daar, wordt er eerst gewassen en aangekleed. 

Geeft niks; het is vakantie!

6 opmerkingen:

Ineke zei

Ach, die kindertjes toch, zo ziek, hopelijk knappen ze snel weer op en hebben ze nog veel plezier in de vakantie. Wat een heerlijke dag bij Goof op zolder, dat is genieten en nu snel beginnen aan Foep's quilt.
Fijne week

Grietje vanKempen zei

Ja, wat was het zaterdag een feestje he, en wat is het heerlijk nagenieten nu. Dat jij mij niet herkende geeft niet hoor, ik neem jou niets kwalijk.
Hopelijk knappen jullie heerlijkheidjes alweer op? Jammer dat ze nu net op deze dag ziek waren he.
En dan nu (binnenkort) met Foep beginnen. De vogeltjes zijn zo leuk om te maken. Alvast veel plezier, en tot ziens!

Floor zei

Wat worden quilters toch vaak verliefd hè? Gelukkig niet op de buurman, maar op mooie patronen.
En natuurlijk op onze kleinkinderen, ook al zo leuk om bij je te hebben ook al zijn ze ziek.
Groetjes,
Floor

Bernadette van gils zei

Hopelijk zijn de kindjes ondertussen weer opgeknapt.
En wat een feestje daar in Kampen op zolder was dat. Leuk om jullie ontmoet te hebben.
Mijn verhaaltje volgt van de week nog. Internet doet beetje moeilijk
Groetjes
Bernadette

wilma oud zei

Wat heb ik weer genoten van je blog. Je kunt zo heerlijk schrijven, alsof ik erbij ben en toekijk. Ik hoop dat de schatjes weer allemaal beter zijn. Groetjes Wilma

wilma oud zei

En nu vergeet ik nog te vertellen dat ik ook zo'n heerlijke dag bij Goof op de zolder heb mogen meemaken. Het is precies zoals je het beschrijft. We gaan zeker nog een keer terug. Groetjes Wilma