dinsdag 16 mei 2023

Ik moet jullie nog even iets vertellen over ons reisje naar Nantes.

 Na ons bezoek aan Nantes reden we naar Normandie om de invasiestranden te bezoeken.

Heel indrukwekkend! Ik had er niet zo’n zin in maar Wim wilde graag dus dan ga je hè. En ik moet zeggen dat ik er geen spijt van heb. Vooral Mont d’Hoc maakte veel indruk op mij. 


Ongelooflijk wat die jongens en mannen daar hebben gedaan. Ik ga er hier niet over uitweiden maar geloof me, het is echt onvoorstelbaar. Eerst door de zee lopen en dan langs de rotsen omhoog klimmen met alleen kleine laddertjes die dan steeds weer doorgeven moesten worden naar boven, terwijl je weet dat de vijand ergens daarboven op je wacht.
 De kerkhoven die zijn aangelegd voor de gesneuvelde soldaten zijn overweldigend. Zóveel graven en dan te bedenken dat dit slechts een derde van alle gesneuvelde Amerikanen is. De overige tweederde is naar Amerika gebracht om daar begraven te worden. Keuze van de familie.

Ook de begraafplaats voor de gesneuvelde Duitse soldaten is heel mooi, sober maar mooi. Ik zag daar honderden  graven van jongens van 17, 18 jaar oud. De begraafplaatsen van de Amerikaanse soldaten kennen we allemaal wel maar hier ook een plaatje van een Duitse begraafplaats.

En alles even mooi onderhouden.
Natuurlijk reden we ook even naar het plaatsje waar de parachutist aan de kerktoren terecht kwam. Nu een “grappig” verhaal maar wat moet die man bang geweest zijn.
 Afijn, na een paar dagen had ik genoeg ellende gezien, vooral in de musea vond ik het moeilijk, helemaal als ze er dan ook nog de geluiden bij lieten horen. Ik ben daar een paar keer eerder uitgelopen.
Maar goed, ik heb het gezien en dat is ook goed.

Nu over naar iets vrolijkers.
Mijn laatst gemaakte hartje! Nr. 14
Wat een leukerdje hè. Zelf zie ik er een ouderpaar met hun twee kindjes in.
Het was even  zoeken om het er allemaal op te krijgen maar het is gelukt en ik ben er weer blij mee.
En toen ik net boven was om er even een foto van te maken kwam ik deze ook tegen. Geen origineel hartje van De Lander maar gewoon eentje van mij. 
Nr. 15 staat inmiddels ook op de site maar die heb ik nog niet gemaakt want ik ben druk bezig met het aanzomen van de bies op de quilt voor Maaike. 
Die wil ik graag af hebben voordat ik Zondag met Dorien en Yvonne naar de Bourgogne vertrek voor ons (quilt)weekje bij Monica en Guus. 
Zó’n zin in!!!
Ik ga daar heerlijk werken aan de logcabin met de strookjes die ik een poosje terug al liet zien. Maar daar gaan jullie natuurlijk meer van zien tijdens dat weekje. Dat wordt voor het eerst sinds 6 jaar weer een weekje zonder Wim, alleen ben ik dit keer degene die weg gaat. 😉
Verder ga ik nu wel de hartjes van afgelopen vrijdag en komende vrijdag voorbereiden zodat ik die ook in de Bourgogne kan maken.

Oh ja, moet ik ook nog even vermelden! Ik ging toch met Emma en Juul naar de musical voor hun 10e verjaardag?
Nou, dat was De kleine zeemeermin. En het was geen succes. Natuurlijk hadden we een leuke middag maar de musical was nou niet om over naar huis te schrijven. Af en toe heel slecht te verstaan, muziek te hard en alles met dezelfde “musicalstemmen” gezongen ook waar het wel wat zachter en gevoeliger kon. Verder de decorstukken zeer karig.
Maar misschien hadden we er ook te veel van verwacht doordat we de musicals in Scheveningen gewend zijn. Écht niet te vergelijken!
Wat ze wel leuk deden was dat ze de kinderen in de zaal er regelmatig bij betrokken met het klappen en meezingen waardoor het geheel toch een feestelijk tintje kreeg.
Maar Juult noemde het later de Ali-express editie. (Zegt genoeg hè)
Na de voorstelling zijn we lekker gaan eten en dat werd zeer gewaardeerd door de dametjes,

Daarna nog een rondje door het bos gewandeld, klepperdeklepperdeklep…
Ongelooflijk wat die twee toch altijd te bepraten hebben.
En zo werd het al met al toch een heel gezellig weekendje!
Zo, en nu ga ik weer snel verder met de quilt voor Maaike. Fijne dag allemaal en ..
Tel je zegeningen.

1 opmerking:

Coby Breitner zei

Heel indrukwekkend lijkt mij om daar te zijn. Moet inderdaad niet te lang duren want dan wordt je zo verdrietig.
Wat heerlijk om uit te kijken naar zo'n quiltweekje bij Monica en Guus. Ja zij schreven voorheen ook vaak op hun blog, al een tijd niet gezien. Adres om te onthouden.
Heel veel plezier daar!
Groetjes Coby