We staan op met een wolkenloze hemel, geen spatje regen meer te zien, en het is al weer lekker warm.
We nemen afscheid van ons mooie plekje.
We hebben er heerlijk gestaan. en dat had ik niet gedacht toen we aan kwamen.
En daar gaan we weer.
Mooi hè, die vrachtwagens; ik zet er maar weer eens eentje op de foto.
Iedere keer moet ik het ook weer tegen Wim zeggen dat ik ze zo mooi vind.
Inmiddels antwoordt hij alleen nog met "Ja lieverd, erg mooi. (zucht)"
Het is een niet zo lange, mooie, rustige rit wat ik niet verwacht had omdat het de laatste dag van het lange weekend is en iedereen dus weer terug naar huis gaat.
Maar we komen natuurlijk ook geen grote steden tegen die weer vol stromen.
Op de campsite aangekomen kan je je niet voorstellen dat die vanochtend nog helemaal vol stond.
We mogen weer zelf een plekje uitzoeken; altijd fijn en dit wordt hem.
Terug naar de receptie en twee nachten besproken.
Daarna meteen door naar het restaurant om een plaatsje voor vanavond te reserveren.
Dan eerst weer even rustig bijkomen van de rit. Dat is vaste prik bij ons, aankomen, Wim alles aansluiten en ik de stoeltjes buitenzetten met een biertje voor Wim en een colaatje of wijntje voor mij. En dan ....!
Op naar The painted Tirtle, het restaurant. O, wat verheugen we ons daar op.
Maar dat valt een beetje tegen.
We vermoeden dat de chef een heel druk weekend heeft gehad en nu gewoon een avondje vrij is :(
Niet dat het slecht was hoor, het was echt wel erg lekker maar ook niet zo uitzonderlijk goed als de vorige keer. Afijn, het is niet anders, we kunnen er gelukkig wel om lachen. We zitten lekker buiten op het terras aan het meer en de serveerster is weer allervriendelijkst en ik ben in goed gezelschap, Wat wil een mens nog meer.
Het valt mij op dat de serveerster zo'n mooie kleur nagellak op heeft en ik vraag haar welk merk en welke kleur het is. Dat weet ze niet uit haar hoofd maar even later komt zij terug met het flesje en zegt dat ik er wel een foto van mag maken. Leuk hè
Nou ben ik bang dat ik misschien iets té negatief over het eten ben geweest maar dat is nou ook weer niet nodig hoor. Het was echt wel lekker. Ik kan jullie natuurlijk niet mee laten proeven maar ik kan het wel laten zien om een indruk te krijgen.
Kijk maar, ik begin met een verrukkelijk cocktailtje
Dan een heerlijk voorgerecht
Wim kiest de garnalen
En ons hoofdgerecht. En dat viel dus wat tegen.
Maar het dessert was weer verrukkelijk en zien jullie het schildpadje (tirtle) bovenop liggen?
Leuk detailtje, toch?
Ik was al begonnen en bedacht me opeens dat ik nog een foto moest maken :)
Ha ha, Wim heeft de helft al op.
Nou, die ziet er toch voldaan uit hè
En daar zit je dan heerlijk 's avonds in een zeer aangename temperatuur te eten met dit uitzicht.
Morgen naar de beroemde watervallen in het Wells Gray National Park.
We hebben ze in 2016 ook bezocht maar dat was in het najaar. Nu is het voorjaar en volgens de berichten staat er dan veel meer water in de rivieren en moeten de watervallen dus ook nóg indrukwekkender zijn.
Nou hebben we onderweg al gezien dat de rivieren ook een stuk woester waren dan de vorige keer en dus slaan we de watervallen niet over.
2 opmerkingen:
Gezellig blogje alweer geschreven, vind het zo leuk om te lezen over dit prachtige deel van Canada!
Wat fijn dat je er zo van geniet! En weet je, het schrijven is ook heel leuk want ik beleef het ook weer een beetje. Wel jammer dat er ook al weer veel weg gezakt is. Volgende keer zal ik echt niet meer zo lang wachten!
Een reactie posten