dinsdag 15 januari 2019

Dinsdag 15 mei, van Preachers Ground via de Icefields Parkway naar Jasper

Vandaag willen we  het  Canada Icefield Centre bezoeken en vandaar de rit maken met een speciale bus, Snow coach genaamd, naar het Athabasca Icefield  en dan natuurlijk rondwandelen op de gletsjer.
Eerst stappen we op een gewone bus die ons naar de Snow coach brengt. Dit speciale, ook voor zeer moeilijk begaanbaar terrein geschikte, 20 ton zware voertuig kan met zijn kolossale banden ook  ijshellingen tot 32 graden overwinnen. Hij rijdt  een heel eind de gletsjer op, een paar kilometer, waarna we uitstappen om het grandioze ijslandschap van de Athabasca Glacier van dichtbij te ervaren.
De verblindend witte, gebarsten sneeuwvlakte wordt onderbroken door blauw glanzende spleten in het ijs en bruisende smeltwaterbeken, die soms gorgelend in de diepte van een gletsjermolen verdwijnen.
We mogen niet overal lopen, sommige stukken zijn afgezet omdat het te gevaarlijk is.Maar natuurlijk waren er nu ook weer malloten die het toch nodig vonden om nét even voorbij de afzetting te gaan.
Waarom toch?????
Het is zaak om wel op tijd terug te zijn bij de Snow coach zo waarschuwde de gids ons want hij vertrekt weer stipt op tijd of iedereen er nu is of niet.
Deze gletsjer is onderdeel van het Columbia Icefield, vernoemd naar de Mount Columbia die met zijn 3747 m de op één na hoogste berg van de Canadese Rockies is.  Het is het grootste ijsveld van de Rockie mountains. Het is een 325 vierkante kilometer grote ijsvlakte, op 3000 meter hooogte en meer dan 360 m dik. Behoorlijk indrukwekkend hè. En daar sta en loop je dan op. 360 Meter ijs onder je!

 Ik ben er even naast gaan staan om te laten zien hoe enorm die banden zijn. 

 En weer terug naar beneden.

 Het is goed te zien dat het ijsveld zich steeds verder terug trekt. Nog maar een  eeuw geleden had de Highway nog dwars  door het ijsveld moeten worden aangelegd. Verklarende borden langs de weg geven aan tot hoever de gletsjer in de afgelopen decennia reikte. Tegenwoordig trekt deze zich echter ieder jaar een paar meter terug. 

 Het Sunwaptalake; hier kan je de auto parkeren als je zelf naar de gletsjer wilt lopen.
Dit is echter geen aantrekkelijke wandeling. Je loopt dan over de keien en rolstenen van de eindmorene.

Dit schattige meisje zat vóór mij in de bus en draaide zich steeds even om om naar mij te lachen. Zo schattig.
Even gevraagd of ik een foto mocht maken.
Geen probleem, de ouders waren duidelijk ook heel trots op hun meisje. Heel leuk.
Na deze prachtige tocht hebben we terug in het Centre even lekker wat gegeten en daarna weer een shuttle in. Deze keer brengt hij ons naar de Skywalk. 
Op de foto hieronder is goed te zien hoe hoog dat ding hangt, 280 m boven de vallei. De glazen walk zelf is hier niet goed op te zien.

 Maar kijk, hier stap ik er op. Eerst nog even waar de ijzeren bevestiging er onder zit ...


 Maar eigenlijk meteen erna sta ik gewoon op het glas
 En dan zie je dit dus onder je.


 

 Ha ha, wie had dit 1,5 jaar geleden nou gedacht hè. Ik ging er zelfs weer bij zitten!

 Geen probleem.
Terwijl op het zelfde moment een "stoere" mijnheer naast mij "bevroor" en door zijn reisgenoten naar het dichte gedeelte moest worden geholpen.

 Op deze foto lijkt het alsof de heel boel vast zit aan de rechterkant aan de bergwand maar dat is gezichtsbedrog hoor, het hangt echt gewoon los boven die vallei.

X

 En hierna, nog vol adrenaline, weer verder over de Icefield Parkway op naar Jasper.

Nog even zo'n heerlijk broodje gegeten en natuurlijk ook meegenomen voor later.. Het lijkt wel wat op onze Zeeuwse bolus. Maar wordt gebakken door een mevrouw uit Calcary en verkocht in een heel klein winkeltje bij een benzinepomp in westernsfeer. Zo'n heel ouderwetse pomp. Gewoon één pomp. Ik moet er ergens een foto van hebben maar kan hem niet vinden. Wim heeft alle foto's op datum op een externe schijf gezet. Waarschijnlijk is hij per ongeluk bij een andere datum terecht gekomen. Als ik hem nog tegenkom laat ik hem beslist nog zien.

Afijn, weer onderweg dus en weer heel veel mooie plaatjes tegengekomen.En dit is er één van.
En hier zijn we weer op de prachtige campsite bij Jasper, Whistler Ground genaamd.
Het is hier gewoon niet mogelijk om een minder mooie plek te krijgen.
Eerst maar weer even wat hout hakken voor vanavond.

  Het was weer een fantastische dag.
Morgen boodschappen doen in Jasper en een wandeling door de Maligne Canyon en een kijkje nemen bij het Maligne Lake. 

6 opmerkingen:

Ineke zei

Heerlijk om de Icefields foto's van jullie te zien, dank je wel voor het delen!

Yvonne zei

Prachtige! Op die parkeerplaats bij het meertje hebben we eens de nacht doorgebracht in onze camper. Heel bijzonder met dat fantastiche uitzicht en dan vroeg in de morgen als eerste de gletsjer op! Super!

quiltlodge gerda zei

Ooh wauw, dat moet fantastisch geweest zijn. Ook nog een opkomend zonnetje erbij?

Yvonne zei
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
Yvonne zei

Ja, het was geweldig Gerda! Nog nooit op een mooiere plek wakker geworden!

quiltlodge gerda zei

Ik ga het onthouden Yvonne. Je weet maar nooit ��